ข้อความต้นฉบับในหน้า
ที่ดีแล้วไม่ต้องหา และไม่ต้องไปคิดว่าใจอยู่ตรงไหน เอวามว่า
สบายตรงไหนก็เอาไว้ตรงนั้น แล้วก็ปล่อยมันเป็นไปโดย
ไม่ต้องคิดอะไร
อย่าลืมว่า เรายังจะเปลี่ยนระบบที่เราคุ้นเคย ไปสู่
ระบบความไม่คุ้นเคย เรายังเคยกับระบบของการใช้ความคิด
แต่เรากำลังจะเปลี่ยนไปสู่ระบบของการใช้ความไม่คิด แค่ทำ
จิตให้หยุดนิ่ง เพราะฉะนั้นก็ให้ทำอย่างที่แนะนำ สิ่งที่ยาก
มันก็จะง่ายสำหรับเราแล้วล่ะ
แต่ที่นี่แม้ทำอย่างนี้ก็อดจะฟุ้งไม่ได้ ถอดไม่ได้ก็ไม่ต้อง
ดด ก็ปล่อยให้มันฟุ้งบ้าง ตามใจเขาไปก่อน แต่อย่าตามใจ
มาก พอรู้ตัวก็มีรั้มต้นใหม่อย่างง่าย ๆ นี่ไหม พอเรานิ่ง
อึ ไปอีกแล้ว เพิ่งนั่งได้แค่ 5 นาที อะ ไปแล้ว 10 นาที ก็
ช่างมัน รู้ตัวอีก 5 นาที เริ่มต้นใหม่อย่างง่าย ๆ เดียว
เวลาแห่งความฟุ้งก็จะลดลงมา แล้วจะมาเพิ่มเวลาแห่งความ
ไม่ฟุ้งมากเทกนกัน because เราเป็นคนธรรมดา เรายังงแบบ
คนธรรมดา คนธรรมดาก็มีฟุ้งบ้าง งงบ้าง เมื่อบ้าง มีบ้าง
อะไรต่าง ๆ เหล่านั้น ก็ให้ทำแบบธรรมดา ๆ อย่างนี้
ที่นี่พอทำอย่างนี้แล้วใจก็จะสบาย มันไม่ถึงกับถูกอยู่ใน
กวอ¬จนอึนไป แค่อยู่ในลู่ คลาย ๆ เราอยู่ในเส้นวง แต่
เส้นวงนั้นยกขยายวงออกไป คือ ยังอยู่ในลู่มันแหละ เพราะ
ฉะนั้นเราก็แค่ยึดอย่างเดียว