ข้อความต้นฉบับในหน้า
ทั้งหมดเริ่มจากดวงบุญใบใส ๆ นี้แหละว่าจะคือสิ่งที่เราจะต้องศึกษ ourselves in ไป ฝึกฝนกันไปเรื่อย ๆ
เพราะฉะนั้น ภายหลังจากที่เราทำบุญไปแล้วก็ต้องมาตามระลึกนึกถึงแล้วก็ปลื้มใจทุกครั้งว่า เราตัดสินใจถูกแล้วที่เราได้สั่งสมบุญที่ผ่านมา แม้ทรัพย์จะมาก หามาได้ด้วยความยากลำบาก หรือว่าจะตั้งกองกุศลกันมาได้มันก็ไม่ใช่ง่าย ต้องเหน็ดเหนื่อยออกแรงออกแรงอะไรต่าง ๆ เหล่านั้น เราทำได้ใจก็ปลื้ม เวลาทำก็ปลื้มมีจิตใจสุขใจ ดีใจ หลังจากทำแล้วก็ถึงทีไดีปลื้ม เราทำถูกหลักวิชช่าในแหล่งแห่งเนื้อบูญ มองออกว่าตรงไหนเป็นแหล่งแห่งเนื้อบูญ ตรงไหนไม่ใช่ แม้จะทำทั่วไปก็ต้องรู้ว่าบุญหลักควรจะทำใคร บุญรองถดลงมาควรทำที่ใคร ไม่อย่างนั้นคำว่า ทั่วในบุคคลแห่งแหล่งเนื้อบูญจะไม่มี
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแถลงตลอดในเรื่องเหล่านี้ในขณะทีมมนุษย์ยังมีกุเลสอยู่แทงไม่ลด ควาระงยังไม่สมบูรณ์ ก็จะเห็นเฉพาะที่ดวงตาเขาเห็นเท่านั้น ดวงตาภายในออกเห็น แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้ามีดวงตาภายใน ธรรมจักรฯ เห็นได้รอบตัวในเวลาเดียวกัน ทั้งอดีต ปัจจุบัน อนาคต เห็นดอกเส้นทางเกี่ยวกับเรื่องบุญ จะก่อกำเนิดอย่างไร ตั้งอย่างไร จะส่งผลอย่างไรถึงจุดหมายปลายทาง