การฝึกใจเพื่อการพัฒนาจิตใจ : หน้า 288/416

ให้ตรกนิ๊กถึงดวงใจ หยุดอยู่ในกลางดวงใส ๆ หรือ ตรึกถึงพระแก้วใส ๆ แล้วก็หยุดในกลางองค์พระใส ๆ อย่างใดอย่างหนึ่งนะ ไม่ชัดก็ไม่เป็นไร ให้ใจเราหยุดอยู่ภายในอย่างเบาสบาย แล้วก็ผ่อนคลาย หมุ่นฝืนฝนให้ใจมาหยุดมานั่งอย่างนี้ให้ได้ทุกวัน อย่าท้อ ให้มั่นทำทุกวัน เพราะเรามากเพื่อการนี้ก็ไปเรื่อย ๆ วันนี้ไม่หยุดก็ไม่เป็นไร พรุ่งนี้เราฝึกใหม่ ถ้าเราไม่ทอคธุระ ทำสำเสมอทุกวัน ฝึกอยู่ ปรับใจของเราไปเรื่อย ๆ สักวันหนึ่งจะเป็นวันแห่งความสมปรารถนา อย่าให้แต่ละวันผ่านไปเฉย ๆ โดยไม่ได้เก็บใจไว้ที่ศูนย์กลางฐานที่ 7 ต้องฝึกควบคู่กับภารกิจประจำวัน ทั้งนั่ง นอน ยืน เดิน กิน ดื่ม ทำ พูด คิด หยุดนิง ลืมรส ทำควบคู่กันไป ฝึกทุกวัน การทำอย่างนี้ชื่อว่า เรายกใจของเราให้สูงส่งใจจะสูงส่งได้ชั้นอยู่กับว่า เราเอาใจไปผูกไว้กับอะไร ถ้าเราผูกพันไว้กับพระรัตนตรัย ซึ่งเป็นสิ่งที่สูงที่สุด เป็นวดุอันเลิศ อันประเสริฐ