การเดินทางสู่การหลุดพ้น : หน้า 54/416

เปลี่ยนไปเป็นเม็ดเงินที่ปรกกลับมา 1 เม็ดเงินไป ต้อง เม็ดเงินมา มันก็จะคุ้มค่ายกับสิ่งเหล่านี้จนหมดเวลาของชีวิต พอเกิดมาอีกชาติหนึ่ง ความเป็นอยู่มันไม่เหมือนเดิมแล้ว เกิดใหม่ก็สิ่งเก่า ๆ ไปหมด เหมือนรรับประทานอาหาร เมื่อวาน วันนี้เรายังลืมว่าทานอร่อยอย่างไร รสชาติดีเป็นอย่างไร พอมันลืม ชีวิตก็ทุกข์ระทม กลายเป็นคนเครียดรึเปล่า หรือประมาณ พลาดพลั้งก็ไปบาย เมื่อเห็นชีวิตขี้น ๆ ลง ๆ อย่างนี้ เกิดความเบื่อหน่าย อย่างแรงกล้า อยากจะพ้นทุกข์ พ้นจากภพชาติ พ้นจากการ เวียนว่ายตายเกิด อยากไปนิพพาน ซึ่งเป็นสถานที่มีแต่ เอาคืนตรมสุข สุขอย่างยิ่ง อย่างเดียว เมื่อคิดอย่างนี้แล้วก็ต้อง แสวงหาหนทาง ซึ่งบับสรุปก็คือ ต้องเริ่มต้นที่ศูนย์กลางกายฐาน ที่ 7 ตรงนี้ โดยเดินเข้าไป เข้ากลางไปเรื่อย ๆ ที่นี่จะเข้ากลางได้ก็ต้องเห็นกลาง ถ้าชีวิตแบบบรรดา มันไม่ได้เห็นกลาง มันไปตามฐาน แต่ว่าผู้ที่จะไปนิพพานต้อง เห็นกลาง ต้องเข้ากลางของกลางไปเรื่อย ๆ ต้องเดินในเส้น ทางมัชฌิมาปฎิปทา หนทางสายกลางภายใน ทางแห่งความ บริสุทธิ์ หมดจดจากสรพรทั้งหลาย เป็นเส้นทางของพระ อริยเจ้าที่เรียกว่า อริยมรรค