การทำสมาธิและความเป็นหนึ่งกับหลวงปู่ : หน้า 166/416

ไม่เป็นไรให้กายอย่างเบา ๆ สบาย ๆ ว่าท่านอยู่ในกลางกายของเรา หรือเราอยู่ในกลางกายของท่านอย่างเบา ๆ สบาย ๆ จนกระทั่งกุฏส่วนก็จะเห็นท่านชัดใสสว่างขึ้นมาเอง นึกถึงท่านให้ต่อเนื่อง อย่าให้ผลอนะ นึกถึงว่า ท่านเป็นบุคคลพิเศษ บุคคลผู็ดิล็ก ที่หาใครมาสมอเหมือนในยุคนี้ได้ยาก โดนนี้กบทวนประวัติชีวิตของท่านในชาตินี้ ที่เราเคยศึกษารู้มาแล้วก็พอที่จะเข้าใจท่านได้ใจเราจะได้เกิดความเบื่อผ้าสนิในส่วนรปฏิบัติและในสถานของท่านใจที่เลื่อมใสนี้แหละ จะทำให้ใจหยุดนิ่งและเข้าถึงท่านได้ แต่ถ้าใจเรานิ่งแล้ว เราก็ไม่ต้องไปถึงเรื่องราวเหล่านั้นให้นิ่งอย่างเดียวอยู่ภายใน แต่ถ้าใจยังไม่ถึงก็ต้องให้ผูกพันเกี่ยวกับเรื่องราวของท่าน จะทำให้ความฟุ้งของใจเราหายไปจะนิ่งถึงท่านได้ง่าย พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ท่านมีความคิดที่แตกต่างจากคนวัยเดียวกัน อาย ๑๙ ปี ก็คิดจะออกบวช เพราะพิจารณาเห็นความไม่มีสสารของชีวิตที่ผ่านมาในของบรรพบุรุษที่แสดงหาทรัพยามด้วยความยากลำบาก ครอบครองแล้วก็ชื่นชมทรัพย์ที่ได้มาเพียงชั่วชั้น ๆ แล้วก็จากโลกนี้ไปโดยไม่ได้เอาทรัพย์ที่แสดงมานั้นติดตัวไปได้เลย ต่างก็พึงเอาไว้จนกระทั่งตกทอดมาถึงท่าน