การฝึกนั่งนิ่งเพื่อความสงบ : หน้า 264/416

ให้หยุดในหยุด นิ งในงิ ใครทำดวงได้แล้วก็พยายามฝึกให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับสิ่งที่เราเห็น เห็นดวงก็ต้องฝึกให้นิ่งสนิทจนกระทั่งเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับดวงธรรม เห็นกายไหนก็ฝึกหยุดฝึกนิ่ง จนกระทั่งเข้าเป็นหนึ่งเดียวกับกายนัน เห็นกายธรรมองค์พระเทวดา ครูดอกบัวบูชผิวเสียงๆ เราก็ฝึกหยุดนิ่ง อย่างเมา ๆ สบาย ๆ พอถูกส่วนก็จะไปเป็นหนึ่งเดียวกับองค์พระนันเห็นสิ่งใดก็ต้องฝึกใหเป็นสิ่งนั้นให้ได้ เป็นสิ่งเดียวกัน ด้วยวิธีหยุดกับนิ่งอย่างเบา ๆ สบาย ๆ ฝึกทำซ้ำ ๆ ทุกวัน อย่างมะเสมอ ใจจะค่อย ๆ สั่งสมความละเอียด ความบริสุทธิ์ สั่งสมสมาธิเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งสักวันหนึ่งใจของเราจะนิ่งแน่น คือ ความนิ่งจะแน่เข้าไปเรื่อย ๆ คือมันแล้วก็มีในนิ่งเข้าไปอีก นิึ่งในนิ่งเข้าไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งมันหนาแน่น คือมันอย่างเดียวจนไม่เขิน ไม่เคลื่อนจากกลางเลย ยิ่งนิ่ง ยิ่งแน่น ยิ่งแน่น ยิ่งไปร่ง เบา สบาย มีความสุข แล้วจิตก็จะนุ่มนวล คือมันละเอียดย่อม ประณีต เราจะน้อนมันอย่างไรก็จะเป็นอย่างนั้น เช่น จะนึกให้ดวงที่เราเข้าถึงนั้นขยายใหญ่ก็ใหญ่ตามได้ ก็ย่อให้เล็กลงก็จะเล็กนิดหนึง เท่ากับปลายเป็นได้ หรือจะนึกให้องค์พระขยาย องค์พระขยายได้ถ้าก็ให้อ ยู คงองค์พระก็จะย่อเหลือนิดเดียว เท่ากับปลายเข็ม แต่ก็เห็นเส้นผมของท่านชัดเจน เห็นรายละเอียดได้ ซึ่งไม่น่าเป็น