ค้นหาพระนิพพานและการพ้นทุกข์ : หน้า 33/416

ชีวิตที่มีน้อย เขามีเอาไว้นแสงหหนทาง พระนิพพาน บางคนไปชิงเกียรพระนิพพานว่า ไปแล้วมันไม่สนุก นั่นเพราะเขายังไม่รู้จักพระ นิพพาน และยังไม่เห็นทุกข์ของชีวิตอย่าง แท้จริง เพราะว่าไม่ได้มาพิจารณา อยู่กับทุกข์ จนชาชิน เหมือนคนที่จงมอยู่ในโลกมนุษย์ มันชิน มันชา แต่ผู้มีปัญญาเขาไม่คิดอย่างนั้น คิดว่าต้องปล่อย ต้องหลุด ต้องพ้น ต้องแสวงหา ทางหลุดพันให้ได้ วิธีวิธีหนึ่งที่เห็นหนทางพระนิพพานแล้ว แตยังยืนดี ในวัฏฏะ ก็วิธี คือเราเข้าถึงพระธรรมกาย เอกศึกษาวิชชา ธรรมกายไปสิ แล้วมุ่งไปสู่ที่สุดแห่งธรรมนันแหละ ได้ถึงพระ ธรรมภายในตัวแล้ว ไปนรกก็ได้ ไปสวรรค์ก็ได้ ไปพระนิพพาน ก็ได้ แล้วเรามุ่งไปสู่ที่สุดแห่งธรรม ค้นต่อไปอีก ศึกษาต่อไป อีกว่า อะไรเป็นต้นเหตุแห่งความทุกข์ทรมานของสรรพสัตว์และ สรรพสัตว์หลาย อะไรเป็นโอกาสโลก ขันโลก สัตว์โลก อย่างนี้แม้ยังพระนิพพาน แต่ก็อยู่ในวัฏฏะได้ เพื่อแสวง ไปหาที่สุดแห่งธรรม ไปถึงที่สุดแห่งธรรมแล้วก็ร่ำรำวนไป