การนั่งสมาธิและการสงบจิตใจ : หน้า 232/416

ใจๆ หยุดนั่งอยู่กลางดวงใจๆ กลางท้องของเรา ที่เรามั่นใจว่า เป็นศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ให้ทำอย่างนี้ แค่นี้ เท่านั้น อย่าเค้นภาพ อย่าบังคับใจ ถ้าหากว่าดวงใจๆ มันไม่ชัดเจน ก็อย่าไปพยายามเค้นภาพ เค้นใจให้มันชัดให้มันสว่าง มีหูดูแค่ไหน เราก็ดูไปแค่นั้น แล้วคู่ๆ คำๆ รำๆ รางๆ ก็ช่างมัน ก็รีบไปเรื่อยๆ อย่างสบายๆ ใจเย็นๆ ค่อยๆ ประคองใจของเราไปเรื่อยๆ ถ้าหากว่า นี้ไม่ออกก็ช่างมัน เอาใจนิ่งๆ อยู่ที่ตรงตำแหน่งที่เรามั่นใจ พึงพอใจ สบายใจในกลางท้องของเรา นิ่งเฉย ไม่เห็นก็ไม่เป็นไร ค่อยๆ ภาวนา สัมมา อะระหัง หรือจะไม่ภาวนา ก็ได้ ให้นิ่งเฉย ๆ อย่างสบาย ๆ มีดหรือสว่าง ไม่ต้องไปสนใจ จะเห็นภาพ หรือไม่เห็นภาพ หรือไม่มีอะไรไหม้ช่างมัน อย่าไปหงุดหงิด อย่าไปริษ่อด ให้ทำใจเย็นๆ เบาๆ คล้ายๆ กับตอนที่เราเคลิ้มๆ ใกล้ๆ จะหลับ แต่เรายังมีสติตัวอยู่ ก็คล่อยๆ ประคองใจให้นิ่งๆ นุ่มๆ ละมุนละไมไม่ไปเรื่อยๆ ง่วงก็ปล่อยให้หลับ แต่ถ้าหากว่า มันจะผลอดหลับ เพราะร่างกายต้องการพัก