พระบิดาและสัมมาทิฏฐิ : หน้า 255/586

Bะเพื่อประช สัมมาทิฏฐิ (๘) ๒๕๔ พระบิดา เพื่อให้พระองค์ปลดเปลื้องจากความเห็นผิด คือ ไม่ให้ ไปคบกับคุณอเจลกะผู้เป็นเจ้าลัทธิมิจฉาทิฏฐิ แต่ดูเหมือนว่า พระบิดายังเชื่อมั่นในค่าสอนของคุณอเจลกะ การคบคนพาลก็ เหมือนกับ ผ้าที่ห่อซากศพ จะนำไปซักไปล้างด้วยกรรมวิธี ธรรมดาไม่ได้ จําเป็นต้องใช้สารซักฟอกที่สามารถขจัดคราบได้ดี เป็นพิเศษ เพราะฉะนั้นพระนางจึงต้องใช้สติปัญญา และอาศัย เวลาที่จะเปลี่ยนพระทัยของพระบิดาให้หันกลับมาเป็นสัมมา- ทิฏฐิบุคคลเหมือนเดิม พระนางรุจาราชธิดาได้เล่าเรื่องในอดีตชาติให้ฟังว่า “ข้าแต่พระบิดา หม่อมฉันระลึกชาติได้ว่า ตนเองได้ท่องเที่ยวมา แล้ว ๗ ชาติ และระลึกชาติในอนาคตได้อีก ๗ ชาติ ฉะนั้น หม่อมฉันจึงเชื่อโลกนี้และโลกหน้า เชื่อเรื่องผลแห่งกรรมที่สัตว์ ทําดีและท้าชั่ว ในชาติที่ ๗ ในอดีต หม่อมฉันเกิดเป็นบุตรนาย- ช่างทอง ได้คบคนพาลเป็นสหาย ก่อกรรมทำบาปไว้มาก เที่ยว เป็นชู้กับภรรยาของชายอื่น แต่กรรมนั้นยังไม่ให้ผลในทันที เหมือนไฟที่ถูกเค้ากลบไว้ ภพชาติถัดมา หม่อมฉันได้เกิดในวังสรัฐ เมืองโกสัมพี เป็นลูกชายคนเดียวในสกุลเศรษฐี ได้รับความ เคารพนับถือจากคนทั้งเมือง ชาตินั้น หม่อมฉันได้คบมิตรสหาย ที่ยินดีในการสั่งสมบุญ เป็นบัณฑิต เขาได้แนะนำให้หม่อมฉัน รักษาอุโบสถศีลในวัน ๑๔ ค่ำ ๑๕ ค่ำ และกรรมนี้ก็ยังไม่ได้ให้ผล