ธรรมะเพื่อประช : หน้า 190/586

ธรรมะเพื่อประช ต้องถนอมมิตรแท้ ១៨៩ ทั้งยังบอกให้สุนัขจิ้งจอกนำครอบครัวย้ายมาอยู่ด้วยกัน ตั้งแต่นั้นมา ราชสีห์และสุนัขจิ้งจอกก็พากันออกไปหา อาหารน่าเนื้อมาเลี้ยงนางราชสีห์และนางสุนัขจิ้งจอกที่อยู่เฝ้าถ้ำ เมื่อกาลเวลาผ่านไป นางราชสีห์ได้คลอดลูกออกมาสองตัว แม้นางสุนัขจิ้งจอกก็คลอดลูกออกมาสองตัวเหมือนกัน สัตว์ เหล่านั้นทั้งหมดอยู่กลมเกลียวกันเป็นอย่างดีตลอดมา วันหนึ่ง นางราชสีห์ได้คุกคามนางสุนัขจิ้งจอก แม้ลูกๆ ของราชสีห์ก็คุกคามลูกสุนัขจิ้งจอก ทำให้ครอบครัวของสุนัข จิ้งจอกอยู่ไม่เป็นสุข สุนัขจิ้งจอกได้ฟังเรื่องราวทั้งหมด จึงไป กล่าวอำลาต่อราชสีห์ว่า “เมื่อผู้เป็นใหญ่ขับไล่ผู้น้อย ตามความต้องการของตน ผู้น้อยย่อมอยู่ไม่ได้ นี้เป็นธรรมดาของผู้มีกำลัง นางราชสีห์ของ ท่านผู้มีฟันแหลมคม ได้คุกคามบุตรภรรยาของเรา ขอท่านจง ทราบเถิด ภัยเกิดแต่ที่พึ่งแล้ว เราขอลาท่านไปก่อน” ราชสีห์ได้ฟังเช่นนั้นก็ตกใจ จึงบอกนางราชสีห์พร้อมกับ ครอบครัวว่า “ลูกเอ๋ย เมื่อครั้งกระโน้น พ่อติดหล่ม ต้องอด อาหารอยู่ถึง ๗ วัน ที่รอดมาได้ก็เพราะอาศัยสุนัขจิ้งจอกนี่แหละ สุนัขจิ้งจอกนี้เป็นมิตรแท้ช่วยชีวิตพ่อ ตั้งแต่นี้ไป พวกเจ้าอย่าได้ ดูหมิ่นสหายของพ่อ รวมไปถึงนางสุนัขจิ้งจอกและลูกน้อยของนาง