มิตรภาพที่ยั่งยืนและการให้อภัย : หน้า 148/586

ธรรรเพื่อประช มิตรภาพที่ยั่งยืน ๑๔๗ ติดกันได้อีกเฉพาะกับพวกบัณฑิตด้วยกัน ย่อมเชื่อมกันไม่ติด อีกเฉพาะคนพาล ดูก่อนนางนกกระเรียน ท่านจงอยู่เถิด อย่าไปเลย” หัวใจของบัณฑิตมีแต่การให้อภัยมิตรภาพที่ถูกความเข้าใจ ผิดบั่นทอนย่อมจะกลับมาเชื่อมประสานกันได้ดังเดิม เพราะ บัณฑิตมองเห็นประโยชน์แห่งความสัมพันธ์อันดี ส่วนความ แตกร้าวถ้าบังเกิดขึ้นกับใคร หรือสังคมหมู่ใดก็ตาม ก็จะมีแต่ ความเสื่อมเสียเท่านั้นที่นำมาซึ่งความวิบัติต่างๆ นานา เคยมีคํากล่าวว่า แก้วที่แตกไปแล้วยากที่จะประสานได้ดี ดังเดิม แต่ใจคนเราไม่ใช่แก้ว กลับใสยิ่งกว่าแก้ว หากเต็มเปี่ยม ด้วยเมตตา และอภัยทานเยี่ยงพระบรมโพธิสัตว์แล้ว แม้จะถูก กลั่นแกล้งทำร้าย ก็พร้อมที่จะให้อภัย หรือแม้บางครั้งจะเกิด ความไม่เข้าใจ ก็ปรับความเข้าใจกันได้ ทั้งยังกลับมาเชื่อมสนิท ได้ดังเดิมและดีกว่าเดิมอีกด้วย ส่วนมิตรภาพของคนพาลนั้น เมื่อแตกร้าวกันแล้วย่อม จะเกิดความหวาดระแวงกันเอง ไม่อาจกลับมาดีได้ดังเดิม เหมือนคาถาที่พระโพธิสัตว์เจ้าเคยกล่าวไว้ เป็นเรื่องราวที่เกิด ขึ้นเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาของเราประทับอยู่ที่พระวิหารเชตวัน ทรงปรารถนางนกกระเรียนที่อาศัยอยู่ในวังของพระเจ้าโกศล