ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
สัมมาทิฏฐิ (๘)
๒๕๓
ชีวิตหลังความตายยังเป็นความลับอยู่ ความไม่รู้ว่าตาย
แล้วจะไปไหน เสมือนกับคนตาบอดปีนต้นไม้ บังเอิญพลาดพลั้ง
ตกจากยอดไม้ ขณะที่ร่วงหล่นลงมาก็อกสั่นขวัญแขวน ไม่รู้ว่า
จะตกไปกระทบกับสิ่งใดบ้าง
คนส่วนใหญ่ก็เช่นเดียวกัน เมื่อเกิด
มาแล้ว ย่อมชื่อว่า พลัดตกไปสู่ความตายทันที วัน เดือน ปี ที่
ผ่านไปได้กลืนกินชีวิต น่าพาความตายใกล้เข้ามาทุกขณะ จะ
เหลียวหาคนช่วยให้พ้นจากความตายนั้น ก็ไม่มี เพราะทุกคน
ล้วนต้องตายหมด เราจําเป็นต้องยอมรับความจริงนี้ และต้อง
เตรียมตัวตายอย่างถูกวิธี ด้วยการสั่งสมบุญกุศลให้เต็มที่ อีกทั้ง
ต้องปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระรัตนตรัย ซึ่งเป็นที่พึ่งที่ระลึกของ
สรรพสัตว์ทั้งในโลกนี้และในปรโลก
มีธรรมภาษิตใน มหานารทชาดก ความว่า
“บุคคลคบคนเช่นใด จะเป็นสัตบุรุษหรืออสัตบุรุษก็ตาม
จะมีศีลหรือไม่มีศีลก็ตาม เขาย่อมตกไปสู่อำนาจของผู้นั้น
บุคคลทำบุคคลเช่นใดให้เป็นมิตร และคบหาคนเช่นใด เขาก็
ย่อมเป็นคนเช่นนั้น เพราะการอยู่ร่วมกัน ก็ย่อมเป็นเช่นนั้น
ผู้เสพย่อมติดนิสัยของผู้ที่ตนเสพ ผู้ติดต่อยอมติดนิสัยของ
ผู้ที่ตนติดต่อ เหมือนลูกศรอาบยาพิษย่อมเปื้อนแห่งฉะนั้น”
นี้เป็นธรรมภาษิตที่พระนางรุจาราชธิดาได้กล่าวสอน