ธรรมะเพื่อประช: เรื่องราวของกาและงูเห่า : หน้า 131/586

ธรรมะเพื่อประช เพื่อนแท้แม้ชีวิตก็แลกได้ ๑๑๐ กาตัวผู้จึงถามว่า “เจ้าเป็นอะไร” กาตัวเมียตอบว่า “ฉันเกิดแพ้ท้องจ๊ะ ฉันอยากจะกิน นัยน์ตาของชาวนาคนนั้น" กาตัวผู้ถอนหายใจว่า “น้องรัก เรื่องนี้รู้สึกจะเป็นเรื่อง เหลือวิสัยที่พี่จะทําได้” กาตัวเมียออกอุบายว่า “ที่จอมปลวกโน้น มีงูเห่าอยู่ตัวหนึ่ง พี่จงไปปรนนิบัติเอาใจงูเห่าตัวนั้น แล้วให้งูเห่าไปกัดชาวนาให้ตาย พี่ก็จะสามารถจิกเอาลูกนัยน์ตาของชาวนามาได้” กาตัวผู้หลงใหลในนางกาและหวังจะเอาใจด้วย จึงตอบ ตกลงที่จะช่วยเหลือ ด้วยการไปหาอาหารมาปรนนิบัติงูเห่าเป็น อย่างดี ต่อมางูเห่าได้ถามกาว่า “สหายเอ๋ย ท่านปรนนิบัติเรา ด้วยดีมาตลอด ท่านมีปัญหาอะไรจะให้เราช่วย” กาได้โอกาสจึงบอกว่า “นายท่าน ภรรยาของฉันมีอาการ แพ้ท้องอย่างรุนแรงนางอยากจะกินลูกนัยน์ตาของชาวนาคนหนึ่ง ผู้ที่จะสามารถเอาลูกนัยน์ตามาได้ ก็มีเพียงท่านเท่านั้น” งูจึงบอกให้กาเบาใจว่า “เรื่องนี้ไม่มีปัญหาหรอก ท่าน สบายใจได้” จากนั้นงูได้เลื้อยไปนอนอยู่ใต้กอหญ้าข้างคันนา