ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ตายแทนกันได้
៩៦
แต่เนื้อทั้งสองนี้ติดอยู่ด้วยคุณธรรม แม้มีโอกาสที่จะหนีไปแต่ก็
ไม่ยอมหนี
นายพรานจึงถามพญาเนื้อว่า เนื้อทั้งสองตัวนี้เป็นอะไร
กับท่าน เมื่อรู้ว่าเป็นพี่น้องกัน และจะไม่หนีไปไหน จะยอมตาย
ด้วยกัน นายพรานก็มีใจอ่อนโยน เกิดหิริโอตตัปปะ ได้คิดว่า
“รางวัลและยศจากพระราชาจะมีประโยชน์อะไร ถ้าเราทำร้าย
สัตว์ผู้มีคุณธรรมเช่นนี้ แผ่นดินจะต้องสูบเรา หรือสายฟ้าจะ
ต้องฟาดลงบนกระหม่อมของเราเป็นแน่” เขาจึงตัดบ่วงและ
ช่วยทําแผลที่ข้อเท้าให้พญาเนื้อ ด้วยอำนาจแห่งเมตตาจิตของ
นายพรานและบารมีธรรมของพระโพธิสัตว์ที่ได้บำเพ็ญมา
แผลนั้นก็หายเป็นปกติอย่างอัศจรรย์
เมื่อแผลหายดีแล้ว พระโพธิสัตว์จึงถามถึงสาเหตุที่
นายพรานมาจับตน พลางคิดจะช่วยเหลือนายพราน โดยจะยอม
ไปแสดงธรรมให้พระเทวีฟัง แต่นายพรานได้ห้ามไว้ เพราะเกรง
ว่าพระราชาจะทำร้ายเอา
พระโพธิสัตว์จึงบอกให้เขาเอามือลูบหลังของตน เมื่อ
นายพรานท่าตาม ขนสีทองก็หลุดติดมือของเขาไป พระโพธิสัตว์
จึงบอกให้เขาน่านนนี้ไปถวายแด่พระราชาและพระเทวี และให้
เป็นตัวแทนไปแสดงธรรม จากนั้นพระโพธิสัตว์ก็สอนราชธรรม