ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ไม่ควรคบคนพาล
๔๑
วันรุ่งขึ้น สิงโตกับสุนัขจิ้งจอกออกจากถ้ำเพื่อจะไปล่าม้า
กินอีก เมื่อใกล้จะถึงเมือง สิงโตบอกให้สุนัขจิ้งจอกรออยู่ที่ป่าช้า
นอกเมือง แล้วตนวิ่งเข้าไปในเมืองด้วยความเร็ว นักแม่นธนูเห็น
สิงโตมีความเร็วมาก จึงคิดว่าเราจะไม่ยิงมันในขณะที่วิ่งเข้ามา
แต่เราจะยิงในขณะที่มันเอาม้ากลับไป
เมื่อสิงโตตะครุบม้าได้แล้ว มันเอาม้าขึ้นบนหลังทำให้วิ่ง
ช้าลง นักแม่นธนูรีบยิงมันด้วยลูกศรที่แหลมคม ลูกศรปักเข้า
ด้านหนึ่งทะลุออกไปอีกด้านหนึ่ง สิงโตร้องคำรามด้วยความเจ็บ
ปวด สุนัขจิ้งจอกได้ยินเสียงก็รู้ว่าสิงโตถูกดักยิง มันคิดว่าจะมี
ประโยชน์อะไรกับการคบเพื่อนที่กำาลังจะตาย มันจึงรีบหนีไปทันที
แม้ลูกสิงโต จะถูกลูกธนูยิงทะลุเช่นนั้น มันก็ยังอดทนข่ม
ความเจ็บปวด ไม่ยอมทิ้งม้าลงจากหลัง วิ่งต่อไปจนกระทั่งมาถึง
ถ้ำ เมื่อมาถึงหน้าถ้ำก็สลัดม้าลง แล้วก็สิ้นใจตาย หมู่ญาติพากัน
ออกมาดู สิงโตโพธิสัตว์จึงกล่าวเตือนใจว่า “ผู้คบสัตว์ที่เลวเป็น
ปกติ จะไม่ประสบความสุขโดยส่วนเดียว จงดูมโนชะผู้นอนตาย
เถิด ผู้เชื่อฟังคำของสุนัขจิ้งจอกเจ้าเล่ห์
เราไม่บันเทิงใจ เพราะลูกมีเพื่อนที่เลวทราม จงดูมโนชะ
ผู้นอนอยู่ ผู้ที่ไม่ทำตามถ้อยคำของผู้ที่เกื้อกูล ผู้ชี้ประโยชน์ให้
จะประสบอย่างนี้ เพราะไปคบเพื่อนที่เลวทราม ผู้ที่สูงส่งแต่