ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ใจที่เลื่อมใสปิดอบายภูมิ
๓๓๘
น้อมไปถึงพระผู้มีพระภาคเจ้าคิดว่า โองามจริงหนอ ผ้าผืนนี้
เป็นผ้าของผู้ที่หมดสิ้นอาสวกิเลส ไม่ใช่ผ้าธรรมดาทั่วไปที่จะ
บังเกิดขึ้นในโลกนี้ง่ายๆ แต่นี่เป็นธงชัยของพระอรหันต์ คิดเช่นนี้
แล้ว ท่านจึงทำสักการะกราบไหว้บูชาด้วยดอกไม้ทันที
ด้วยบุญที่ท่านทำสักการบูชาผ้าบังสุกุล ส่งผลให้ไป
บังเกิดในสุคติโลกสวรรค์ได้เสวยเทวสมบัติและมนุษย์สมบัติ
ยาวนาน จนมาถึงสมัยพุทธกาลนี้ มีบารมีเต็มเปี่ยม ก็กลับลงมา
เกิดในเรือนที่เพียบพร้อมด้วยทรัพย์สมบัติ เมื่อท่านเกิดศรัทธา
ในพระพุทธศาสนาก็ออกบรรพชาประพฤติปฏิบัติธรรม ไม่นาน
นักก็ได้เป็นพระอรหันต์ และเมื่อย้อนดูบุญกรรมของตน ก็ยิ่ง
ทำให้เกิดโสมนัสถึงกับเปล่งอุทานว่า
“เราได้เห็นผ้าบังสุกุลจีวรของพระบรมศาสดาห้อยอยู่
บนยอดไม้ แล้วได้ประนมอัญชลีไหว้ผ้าบังสุกุลจีวร ด้วยบุญใน
ครั้งนั้น ในกัปที่ ๙๒ แต่กัปนี้ เราไม่รู้จักทุคติเลย ในกัปที่ 4
แต่กัปนี้ เราได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิจอมกษัตริย์ พระนามว่า
ทุมหระ ครอบครองแผ่นดิน มีสมุทรสาครทั้ง ๔ เป็นที่สุด มีพละ
มาก คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และอภิญญา ๖
เราทำให้แจ้งชัดแล้ว นี้เป็นผลแห่งสัญญาในผ้าบังสุกุลจีวร
นี่เป็นเรื่องราวของพระอรหันตเถรเจ้าที่มีนามว่า สุสัญ