ความเห็นเกี่ยวกับกรรมและการทำความดี : หน้า 249/586

มาก่อน” Bะเพื่อประช สัมมาทิฏฐิ (๗) ២៤៨ “ทำไมพระรูปนี้ชอบถามเช้าซี้ สงสัยคงจะเคยเป็นทาส ซึ่งปกตินายโคบาลเป็นคนใจบุญคนหนึ่ง เขาชอบทำบุญ ถวายทานแด่พระสงฆ์บ้าง ช่วยเหลือยาจกผู้ยากไร้บ้าง แต่ด้วย ความหงุดหงิด ทําให้เขาพลั้งปากพูดไปเช่นนั้น เพราะฉะนั้น ก่อนตายเขานึกถึงบุญกุศลที่เคยทําได้ บุญจึงส่งผลให้ได้เกิดเป็นลูกของเศรษฐีในเมืองสาเกต ด้วย ความเป็นคนที่คุ้นกับการทำความดีอยู่แล้ว แม้ได้เป็นเศรษฐี ก็ยินดีในการทำทานเสมอมา มาในชาตินี้ กรรมที่เคยด่าพระ ตามมาทัน ทําให้ต้องเกิดเป็นทาส เมื่อทาสวี กะไม่รู้ความจริง ของชีวิตอย่างถ่องแท้ จึงเหมาว่า “ทำความดีแล้วไม่ได้ดี” หลังจากพระธิดาติเตียนอลาตเสนาบดีและทาสวีชกะแล้ว จึงตรัสสรรเสริญพระบิดาว่า “ขอเดชะ พระองค์มีพระปรีชา สามารถ ทรงเป็นบัณฑิตนักปราชญ์ จะมาเป็นเช่นพวกคนพาลที่ มีทิฏฐิเลวทรามได้อย่างไร ถ้าสัตว์จะบริสุทธิ์ได้ด้วยการท่อง เที่ยวไปในสังสารวัฏ การบวชของคุณอเจลกะก็ไร้ประโยชน์ เมื่อการบวชไร้ประโยชน์ ทำไมคุณอเจลกะจึงต้องละกามคุณ ๕ ออกบวชเป็นชีเปลือยที่ไม่มีความละอายด้วยเล่า และการที่คุณ- อเจลกะมีความเห็นเช่นนี้ ก็เพราะถูกโมหะครอบงำ เหมือนแมงเม่า