ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้น
๕๔๑
เพื่อถวายบังคมและฟังธรรมจากพระพุทธองค์ ในยุคนั้นพระ
สัทธรรมรุ่งเรืองมาก มีพระอริยบุคคลเกิดขึ้นในโลกนับไม่ถ้วน
พระมธุปิณฑิกเถระ ได้ถือกำเนิดในครอบครัวนายพราน
อาศัยอยู่ในป่าใหญ่ มีอาชีพล่าสัตว์ทำปาณาติบาต เพื่อหล่อ
เลี้ยงชีวิต แม้นายพรานจะอยู่ในป่า แต่ก็ได้ยินกิตติศัพท์ของ
พระบรมศาสดาอยู่เนืองๆ ทำให้คิดเสมอว่า พระบรมศาสดา
พระองค์นี้ต้องเป็นผู้ที่ประเสริฐที่สุดในโลกอย่างแน่นอน แต่น่า
เสียดาย ที่ยังไม่มีโอกาสได้เข้าเฝ้าพระบรมศาสดาผู้ประเสริฐ
แม้โอกาสที่ดียังมาไม่ถึง
แต่ในหัวใจท่านเกิดความเลื่อมใส
พระบรมศาสดา ได้แต่อธิษฐานในใจเพียงลำพังว่า ครั้งหนึ่งใน
ชีวิตเรา ขอให้ได้เข้าเฝ้าพระพุทธองค์ ได้สร้างบุญกับพระองค์
สักครั้งหนึ่งเถิด คิดเช่นนี้จนเวลาผ่านไปนานพอสมควร
จนกระทั่งวันหนึ่ง โอกาสที่ท่านปรารถนาก็มาถึง ขณะ
กําลังเข้าไปในป่าเพื่อล่าสัตว์ ท่านได้พลัดเข้าไปยังป่าที่พระบรม
ศาสดาทรงหลีกเร้นประทับอยู่เพียงลำพัง พรานป่าได้มองเห็น
พระรัศมีที่เปล่งออกมาจากพระวรกาย พลางคิดว่า แสงอะไรหนอ
สว่างไสวไปทั่วราวป่า ใบไม้รกทึบขนาดนี้ แสงอาทิตย์มิอาจส่อง
มาถึงได้ น่าจะมีเหตุอาเพศอะไร จึงสอดส่ายสายตาหาจุด
กำเนิดของแสง