ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ในดีไม่มีเสีย ในเสียมีดี
๔๕๗
การมองแต่ได้ไม่มองเสียเป็นเรื่องที่อันตรายอย่างยิ่ง เพราะ
จะทำให้เกิดผลกระทบที่ยิ่งใหญ่เป็นลูกโซ่ต่อๆ กันไปในอนาคต
ผู้รู้ผู้เป็นบัณฑิตนักปราชญ์ ท่านจะมองทุกเรื่องอย่างระมัดระวัง
พิจารณาอย่างสุขุมรอบคอบ แล้วจึงค่อยตัดสินใจทําลงไป
โดยเฉพาะสิ่งใดที่ตัดสินใจไปแล้ว จะมีผลกระทบต่อหมู่คณะโดย
ส่วนรวม ยิ่งต้องวิเคราะห์ไตร่ตรอง ให้ละเอียดถี่ถ้วนเป็นพิเศษ
เพื่อความอยู่เป็นสุขของหมู่คณะ
ฉะนั้น การมองให้เห็นคุณค่าในทุกสิ่ง การรู้จักเลือก
เอาแต่สิ่งที่ดี ที่มีประโยชน์จากสิ่งต่างๆ ออกมาใช้ จึงเป็นศิลปะ
อย่างหนึ่งที่สำคัญมาก และก็ต้องศึกษาธรรมชาติของทุกสิ่งให้
กระจ่างแจ้ง จนสามารถสร้างสรรค์ทุกสิ่งได้อย่างเหมาะสม
เพราะแม้ขยะเขายังเปลี่ยนมาเป็นปุ๋ยได้ ฉะนั้นอะไรๆ ก็เปลี่ยน
ให้ดีขึ้นได้ทั้งนั้น ถ้าเรารู้จักมองโลกให้ออกทั้งสองด้าน ทั้งด้านดี
และด้านไม่ดี ถ้าเรามองออกเราก็จะอยู่เหนือโลก ไม่เป็นไปตาม
กระแสกิเลสที่ครอบงำาโลก เพราะเราจะอาศัยข้อดีของโลกมนุษย์
นี้สร้างบารมี ทำพระนิพพานให้แจ้ง ซึ่งสิ่งนี้เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เรา
จะแสวงหากันบนโลกใบนี้ ด้วยกำลังเรี่ยวแรงของกายมนุษย์ที่
เรามีอยู่นี้ เพราะฉะนั้นให้หมั่นปฏิบัติธรรม ทำความสว่างไสวให้
บังเกิดขึ้นในจิตใจ แล้วเราจะรู้เห็นโลกได้ไปตามความเป็นจริง
กระทั่งมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งที่ระลึกภายในกันทุกๆ คน