ข้อความต้นฉบับในหน้า
Bะเพื่อประช
ต้องถนอมมิตรแท้
១៨៨
ในวันที่แปด มี สุนัขจิ้งจอก ตัวหนึ่ง เที่ยวหาอาหารมาถึงบริเวณ
นั้นพอดี ครั้นเห็นราชสีห์ก็รีบทําท่าจะวิ่งหนี ราชสีห์รีบพูดปลอบ
สุนัขจิ้งจอกว่า
“พ่อมหาจำเริญ ท่านอย่าหนีไปเลย ข้าพเจ้าติดหล่มอยู่
โปรดช่วยข้าพเจ้าด้วยเถิด หากพ้นจากหล่มนี้ไปได้ ข้าพเจ้าจะ
ตอบแทนคุณท่านอย่างแน่นอน”
สุนัขจิ้งจอกรู้ว่าราชสีห์เป็นเจ้าป่ามีสัจจะ ไม่พูดโกหก
เหมือนสัตว์ทั่วไป จึงรับค่าของราชสีห์ อีกทั้งดีใจที่จะได้ช่วย
เหลือเจ้าแห่งสัตว์สี่เท้า จึงตะกุยเอาเลนรอบเท้าทั้งสี่ของ
ราชสีห์ออกอย่างสุดกำลัง จากนั้นเอาศีรษะสอดเข้าไปใน
ระหว่างเท้าทั้งสี่ แล้วดุนท้องของราชสีห์ขึ้นอย่างสุดกำลังความ
สามารถ ราชสีห์ได้รวบรวมกำลังทั้งหมดกระโดดขึ้นจากหล่ม
ด้วยความปลอดภัย
เมื่อราชสีห์พักเหนื่อยอยู่ครู่หนึ่ง จึงลงไปอาบน้ำชำระ
โคลนตมในสระ แล้วไปจับควายป่ามาได้ตัวหนึ่ง ฉีกเอาเนื้อวาง
ไว้ข้างหน้าสุนัขจิ้งจอก พลางกล่าวเชิญให้สุนัขจิ้งจอกกินก่อน
ส่วนตัวเองแม้จะหิวเพียงไรก็กินทีหลัง เมื่อสัตว์ทั้งสองกิน
อาหารจนอิ่มแล้ว ราชสีห์ได้ชักชวนสุนัขจิ้งจอกให้ไปอยู่ในที่อยู่
ของตน โดยจัดเตรียมถ้ำอีกถ้ำหนึ่งเป็นที่พักของสุนัขจิ้งจอก