ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
โอกาสดีที่พบเนื้อนาบุญ
๓๒๑
สอนตนเองได้ ตักเตือนตนได้ตลอดเวลา เมื่อถึงวัยอันสมควร
มารดาบิดาก็มอบสมบัติให้สืบต่อ ในสมัยนั้น ท่านมีหน้าที่การงาน
ที่จะต้องรับผิดชอบ ทำงานไปตามหน้าที่ของตน
ด้วยบุญเก่าในตัวของท่าน ทำให้ท่านมีโอกาสได้ฟัง
พระธรรมเทศนาจากพระบรมศาสดา มีความเข้าใจในเรื่องความ
เป็นจริงของชีวิตว่า ชีวิตนี้มีสภาพไม่เที่ยง เต็มไปด้วยทุกข์
และไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงที่จะพึ่งพิงได้ ท่านได้เห็นไปตามความ
เป็นจริงตามพระดำรัสของพระบรมศาสดา
ท่านก็คิดว่า การที่เราจะใช้ชีวิตอยู่ไปวันๆ โดยไม่ได้
สร้างบารมีให้เกิดประโยชน์แก่ตนและผู้อื่น นับเป็นข้อผิดพลาด
อย่างใหญ่หลวง เราควรที่จะเอาบุญอย่างเต็มที่ และคิดต่อไปอีกว่า
บุญทั้งหลายที่เป็นเบื้องต้น คือ ทาน ศีล ภาวนา เป็นสิ่งที่เราทำ
ไม่ขาดอยู่แล้ว แต่เราจะสร้างบุญพิเศษอะไรดี เพื่อถวายเป็น
พุทธบูชาแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้เป็นเนื้อนาบุญอันเลิศ
นึกไปก็มองไปเห็นแสงแดดที่แผดเผาอยู่ในเวลานั้น ทำให้คิดได้ว่า
เราควรที่จะสร้างพัดถวายพระพุทธองค์ไว้พัดบรรเทาความร้อน
เมื่อตกลงใจอย่างนี้ ท่านรีบจัดทำพัดทันที อยากให้
สังเกตตรงนี้ให้ดีว่า สาหรับนักสร้างบารมีนั้น เมื่อตัดสินใจจะ
สร้างบุญใหญ่ ท่านเหล่านั้นจะคิดแสวงหาบุญเอาเอง และตั้งใจ
ทำสิ่งที่ดีที่สุด เพื่อบูชาบุคคลผู้เลิศที่สุด เหมือนกุลบุตรท่านนี้