ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
สัมมาทิฏฐิ (๓)
๒๑๕
ความตั้งใจดีก็อย่างหนึ่ง แต่ถ้าขาดวิธีการที่ถูกต้องแล้ว ก็ยากที่
จะสําเร็จได้ จนเมื่อได้ฟังธรรมที่มีชื่อว่า อาทิตตปริยายสูตรจาก
พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ชฎิล ๓ พี่น้องพร้อมด้วยบริวาร ต่างดับ
ไฟกิเลสในตัวได้ และได้บรรลุเป็นพระอรหันต์กันทุกคน หลังจาก
บรรลุธรรมแล้ว ทั้งหมดพากันติดตามพระพุทธองค์เข้าสู่กรุง
ราชคฤห์ด้วย
เมื่อพระเจ้าพิมพิสารสดับข่าวอันเป็นมงคลว่า “เจ้าชาย-
สิทธัตถะซึ่งบัดนี้ได้เป็นพระพุทธเจ้าแล้ว กำลังมุ่งหน้าเสด็จ
มาโปรด" ทรงตื่นเต้นดีใจ พระองค์พร้อมด้วยพุทธบริษัทประมาณ
๑๒ นหุต หรือราว ๑๒๐,๐๐๐ คน รีบเสด็จมาถวายบังคม
พระพุทธองค์ด้วยจิตที่เลื่อมใส ขณะเดียวกัน พวกพราหมณ์
คฤหบดีภายในราชบริษัท และชาวเมืองต่างสงสัยว่า
“ระหว่างพระพุทธเจ้ากับท่านอุรุเวลกัสสปะ ใครหนอจะ
มีอานุภาพมากกว่ากัน
พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงล่วงรู้ความคิดของชาวเมือง จึง
ตรัสถามท่านว่า “ดูก่อนกัสสปะ ท่านเคยเป็นอาจารย์สั่งสอน
หมู่ชฎิลผู้ผ่ายผอมเพราะกำลังประพฤติพรต ท่านเห็นอะไรจึงได้
ละไฟที่เคยบูชาเสียเล่า ท่านเห็นประโยชน์อะไรจึงมาประพฤติ
พรหมจรรย์กับเรา”