ธรรมะเพื่อประชและมิตรภาพที่ยั่งยืน : หน้า 149/586

ธรรมะเพื่อประช มิตรภาพที่ยั่งยืน ១៤៨ และตรัสพระธรรมเทศนาสอนภิกษุทั้งหลาย *เรื่องมีอยู่ว่า นางนกกระเรียน ตัวนั้น เป็นนกส่งสาสน์ ของพระราชา มันจะคอยทำหน้าที่ส่งสาสน์ให้กับพระราชามา โดยตลอด และไม่เคยทำหน้าที่ของตนให้บกพร่องเลย จึงเป็น อันรู้กันในพระนครนั้นว่า หากได้นกตัวนี้ส่งสาสน์แล้ว ไม่ทำให้ ผิดหวัง นกกระเรียนอาศัยอยู่ในพระนครจนกระทั่งมีลูกนก ๒ ตัว เหตุการณ์ในชีวิตก็ดำเนินมาอย่างปกติ จนกระทั่งวันหนึ่ง พระราชาทรงให้นางนกนั้น นำพระราชสาสน์ไปส่งแก่พระราชา อีกพระองค์หนึ่ง ขณะที่นางนกบินไปส่งสาส์น เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็ เกิดขึ้น พวกเด็กๆ ที่อยู่ในราชสกุล พากันไปเล่นบริเวณที่นางนก อาศัยอยู่ สายตาของทุกคู่เหลือบไปเห็นลูกนกกระเรียนทั้งสองตัว ด้วยความซนของเด็ก จึงพากันเอามือบีบลูกนกทั้งสองจนตาย เมื่อนางนกกลับมาเห็นลูกของตนนอนตายอย่างน่าเวทนาเช่นนั้น ก็รู้สึกเศร้าเสียใจมาก จึงถามหาว่า ใครเป็นคนฆ่า ผู้เห็น เหตุการณ์บอกว่า เด็กคนโน้น เป็นคนฆ่า *มก. กุนตินีชาดก เล่ม ๕๕ หน้า ๖๖๑