ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
คำว่า ไม่มี อย่าได้รู้จัก
៤៣៨
เมื่อละโลกไปแล้ว บุญยังตามส่งผลอีก ทำให้ท่านไป
เสวยสุขอยู่ในเทวโลก เป็นเทพบุตรที่มีรัศมีสว่างไสวรุ่งเรือง
พรั่งพร้อมด้วยทิพยสมบัติ และความเป็นใหญ่อันเป็นทิพย์ เมื่อ
ถึงคราวมาเกิดเป็นมนุษย์ ได้เกิดเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ และเป็น
มหาเศรษฐีอีกนับชาติไม่ถ้วน ไม่เคยตกไปในอบายภูมิเลย
จนกระทั่งมาถึงสมัยพุทธกาลท่านได้เกิดในตระกูลกษัตริย์
มีพระนามว่า เจ้าชายอนุรุทธะ ครั้งหนึ่งท่านได้เล่นกีฬากับ
พระสหาย ด้วยการเอาขนมเป็นรางวัลสำหรับผู้ชนะ เมื่อท่านทรง
พ่ายแพ้ ได้สั่งมหาดเล็กให้ไปขอขนมกับพระมารดา พระมารดา
ส่งขนมมาให้หลายครั้งจนหมดจึงฝากบอกว่า “ตอนนี้ขนมไม่มีแล้ว”
เจ้าชายอนุรุทธะทรงเข้าใจว่า คงจะเป็นชื่อของขนมชนิด
หนึ่ง จึงให้มหาดเล็กไปเอาขนมไม่มีมาให้เสวย
พระมารดาทรงดำริว่า ลูกของเราไม่เคยได้ยินคำว่า
“ไม่มี” เพราะตั้งแต่เกิดมาอยากได้อะไรก็ได้ทุกอย่าง พระนาง
ต้องการให้โอรสได้รู้จักคำว่า “ไม่มี” จึงส่งถาดเปล่า เอาฝา
ครอบไปให้ แต่เนื่องจากท่านสั่งสมบุญด้วยการให้ทานไว้มาก
เทวดาจึงเนรมิตขนมทิพย์จนเต็มถาด เมื่อเจ้าชายเปิดออก
กลิ่นหอมของขนมได้หอมฟุ้งไปทั่ว เมื่อเจ้าศากยะลองลิ้มรส
ขนมทิพย์ รสได้แผ่ซ่านไปทั่วประสาทรับรสทั้ง ๗ พัน ต่างติด