ธรรมะเพื่อประช : หน้า 383/586

ธรรมะเพื่อประช แผ่นดินธรรม แผ่นดินทอง ๓๘๒ พระองค์ ส่วนพระองค์รีบเสด็จออกจากพระนครพร้อมด้วย ปุโรหิตคนหนึ่ง ทรงปลอมพระองค์เป็นชาวบ้านธรรมดา เพียง แค่เสด็จออกจากพระราชวังไปได้โยชน์เดียว พระองค์ก็ได้ยิน เสียงชายแก่ร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด เพราะถูกหนาม ตำที่ข้อเท้า พลางสาปแช่งพระราชาว่า “ขอให้พระเจ้าปัญจาละ จงถูกลูกศรเสียบแทงในสงคราม เสวยทุกข์ทรมานเหมือนกับเราในขณะนี้ด้วยเถิด” ปุโรหิตได้ยินเช่นนั้น จึงเข้าไปถามว่า “ท่านลุง ท่านเป็น คนตาฝ้าฟาง เดินไม่ระมัดระวังเอง ถึงได้ถูกหนามแทงเอา พระราชาไม่เคยมาเบียดเบียนท่าน ทำไมจะต้องสาปแช่งพระราชา ผู้เป็นเหนือหัวด้วยเล่า” ชายชราตอบว่า “ดูก่อนพราหมณ์ ที่เราถูกหนามแทงนี้ เป็นความผิดของพระเจ้าปัญจาละคนเดียวเท่านั้น เพราะกลางวัน พระองค์ปล่อยให้พวกราชบุรุษกดขี่ขูดรีดเอาเงินทองจากเรา ส่วนกลางคืนเรายังถูกพวกโจรปล้นแย่งชิงทรัพย์สินอีก แผ่นดิน ของพระราชาโกง มีแต่คนไม่ดีเกิดขึ้นมากมาย แน่ะพ่อคุณเอ๋ย เมื่อมีภัยเช่นนี้ ประชาชนต่างพากันหวาดกลัว จึงเข้าป่าหาไม้มี หนามเอามาวางเป็นที่กำบัง เรามองไม่เห็นหนามเหล่านั้น จึง โดนหนามทิ่มตำได้รับความเจ็บปวดอยู่นี่แหละ”