ธรรมะเพื่อประช : หน้า 114/586

ธรรมะเพื่อประช ผู้ชี้หนทางสว่าง ๑๑๑ แผ่ซ่านไปทั่วกาย จึงกราบทูลว่า จะถวายพรแด่พระเจ้าสุดโสม ๔ จ้อ พระเจ้าสุตโสมจึงขอพรข้อแรกว่า “ขอให้หม่อมฉัน ได้เห็นพระองค์มีสุขภาพแข็งแรงตลอดร้อยปี” ข้อที่ ๒ “ขอ พระองค์อย่ากินกษัตริย์ ๑๐๑ พระองค์นั้นเลย” และข้อที่ ๓ “ขอให้พระองค์ปล่อยกษัตริย์ ๑๐๑ พระองค์นั้น กลับไปสู่ แว่นแคว้นของตนเถิด” โจรโปริสาทยอมถวายพรทั้ง ๓ ข้อตาม ลำดับ พระเจ้าสุตโสมขอพรข้อที่ ๔ ว่า “ขอพระองค์จงเว้นเนื้อ มนุษย์เสียเถิด” โจรโปริสาทติดรสเนื้อมนุษย์มาก คิดว่าถ้าขาดเนื้อมนุษย์ ตนคงมีชีวิตอยู่ไม่ได้ จึงอ้อนวอนให้พระเจ้าสุตโสมขอพรอย่าง อื่นแทน แต่พระเจ้าสุตโสมยังทรงยืนยันว่า จะขอให้โจรเลิกกิน เนื้อมนุษย์ และให้โอวาทว่า “คนใดมัวรักษาของรักอยู่ว่า นี่เป็นที่รักของเรา ทำตน ให้เหินห่างจากความดี เสพของรักทั้งหลายอยู่ เหมือนนักเลงดื่ม สุราที่เจือไปด้วยยาพิษฉะนั้น คนนั้นจะได้ทุกข์ในเบื้องหน้า ส่วนบุคคลใดในโลกนี้ รู้สึกตัวแล้ว ละของรักได้ เสพอริยธรรม แม้ด้วยความฝืนใจ คนนั้นจะได้สุขในเบื้องหน้า เพราะความ ประพฤตินั้นแล”