ความสำคัญของมิตรภาพและการตอบแทนบุญคุณ : หน้า 191/586

Bะเพื่อประช ต้องถนอมมิตรแท้ ១៩០ อีกด้วย เพราะผู้ใดเป็นมิตร แม้จะมีกำลังน้อย แต่ตั้งอยู่ใน มิตตธรรม ผู้นั้นชื่อว่าเป็นญาติ เป็นเผ่าพันธุ์ เป็นมิตร และ เป็นสหายของเรา ของเราเลย” พวกเธออย่าได้ทำลายมิตรภาพอันดีงาม นางราชสีห์ฟังคําของพญาราชสีห์แล้ว รู้ว่าพญาราชสีห์ ประสงค์จะสมานไมตรี จึงขอโทษสุนัขจิ้งจอกและครอบครัว ตั้งแต่นั้นมาสัตว์ทั้งสองก็อยู่กันด้วยความสนิทสนมกลมเกลียว ยิ่งขึ้น ไม่มีการข่มเหงรังแกกันอีกเลย แม้ว่าพ่อแม่ของราชสีห์ หรือของสุนัขจิ้งจอกล่วงลับไปแล้ว ลูกๆ หลานๆ ก็ไม่ทำลาย ความเป็นมิตรต่อกัน ต่างอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข ไม่ทำลาย ไมตรีกันตลอด ๗ ชั่วโคตร พระบรมศาสดาทรงประชุมชาดกว่าสุนัขจิ้งจอกในครั้งนั้น ได้มาเป็นพระอานนท์เถระ ส่วนพญาราชสีห์ได้มาเป็นเราตถาคต เราจะเห็นว่า แม้พระผู้มีพระภาคเจ้าของเราจะเคยเสวยพระ ชาติเป็นสัตว์เดียรัจฉาน แต่ก็ยังคงรักษามิตรภาพอันดีงามของ ความเป็นมิตรแท้ไว้ ไม่ยอมให้มิตรภาพนั้นเสื่อมหายไป เมื่อมี ใครทำอุปการคุณกับพระองค์ ท่านจะต้องหาโอกาสตอบแทน บุญคุณนั้นให้ได้ ผลแห่งมิตรแท้นั้นได้ส่งผลให้ท่านได้สร้างบารมี ช่วยเหลือเกื้อกูลกันมานับภพนับชาติไม่ถ้วน จนกระทั่งมาถึง ภพชาติสุดท้าย สุนัขจิ้งจอกได้มาเป็นยอดอุปัฏฐากของพระพุทธ