ธรรมะและการทำบุญของพระสีวลี : หน้า 508/586

ธรรมะเพื่อประช ผู้เลิศ ทางมีลาภ(๑) ๕๐๗ สมัยนั้น พระสีวลีเกิดเป็นกุลบุตรในบ้านสกุลหนึ่ง ซึ่งตั้ง อยู่ไม่ไกลจากเมืองพันธุมดี เป็นชาวชนบทที่ขยันขันแข็ง วันหนึ่ง จะต้องเดินทางเข้าเมือง ได้ถือหม้อนมส้มติดตัวไปด้วยระหว่าง ทางเห็นรวงผึ้งที่ไม่มีตัวผึ้งอาศัยอยู่แล้ว จึงตัดกิ่งไม้เดินถือ รวงผึ้งมุ่งหน้าเข้าเมือง เมื่อชาวเมืองเห็นหนุ่มชนบทถือรวงผึ้ง เดินมาก็ดีใจ รีบเข้าไปขอซื้อด้วยเงิน ๑ กหาปณะ พลางส่งเงิน ให้ทันทีด้วยความดีใจว่า จะได้สิ่งของตามที่ต้องการ หนุ่มชนบทฉุกคิดขึ้นว่า “น้ำผึ้งรวงนี้มีราคาไม่มากถึง 9 กหาปณะ แต่บุรุษผู้นี้ยอมขอซื้อ เราควรสอบถามให้รู้ถึงต้นสาย ปลายเหตุก่อน" จึงแกล้งโก่งราคาว่า “ท่านให้ราคาเพียงกหาปณะ เดียว เราไม่ขายหรอก” ชาวเมืองรีบขึ้นราคาเป็น ๒ กหาปณะ แต่หนุ่มเจ้า ปัญญาก็ยังไม่ยอมขาย บุรุษนั้นจึงรีบขึ้นราคาให้อีก กระทั่งถึง 9,000 กหาปณะ หนุ่มชนบทใคร่ครวญดูว่า เราไม่ควรรีบขาย ควรถามไถ่ให้รู้ความจริงก่อนว่าเขาต้องการซื้อด้วยราคาถึงเพียงนี้ เพื่อเอาไปทำอะไรกันแน่ เมื่อทราบแล้ว ท่านเกิดกุศลศรัทธา จึงถามว่า “การ ถวายทานครั้งนี้ เฉพาะเจาะจงแต่พวกชาวเมืองเท่านั้น หรือคน อื่นก็สามารถร่วมบุญได้”