ข้อความต้นฉบับในหน้า
Bะเพื่อประช
สัมมาทิฏฐิ (๖)
๒๔๒
แต่เพราะตนเองเคยทํามาปอกุศลไว้ ชนกกรรมจึงน่าไปเกิดใน
ตระกูลของคนฆ่าโค
อันที่จริง กรรมคือปาณาติบาตนี้ จะส่งผลให้เขาไปเกิด
ในอบายภูมิ เสวยวิบากกรรมอันแสนทรมาน แต่เพราะกุศล
กรรมที่เกิดจากการบูชาพระเจดีย์ยังคอยอุปถัมภ์ตามส่งผลอยู่
จึงชิงช่วงส่งผลก่อนเหมือนเอาขี้เถ้ากลบถ่านไฟไว้ ด้วยอานุภาพ
แห่งบุญนั้น ชนกกรรมฝ่ายกุศลจึงทำให้เขาได้เป็นเสนาบดีและ
ระลึกชาติได้ ด้วยเหตุเพียงเท่านี้ เขาจึงสนับสนุนวาทะของคุณ
อเจลกะ แต่เขาไม่อาจระลึกถึงบุญที่ตนได้ทำไว้ในอดีต อีกทั้ง
ในชาติปัจจุบัน ตนก็ยังทำแต่บาปอกุศล ยินดีในการรบราฆ่าฟัน
เป็นอาจิณกรรมที่ได้ทำไว้ใน ๒ ชาตินี้ ซึ่งจะส่งผลให้เขาไปเกิด
ในนรก เสวยวิบากกรรมอันทุกข์ทรมานต่อไป
เห็นไหมว่า กรรมในอดีตที่เราทําไว้ เป็นตัวก้าหนดพันธุ
กรรม และชะตากรรมที่นำชีวิตไปสู่ความสว่างหรือความมืด กฎ
แห่งกรรมของแต่ละคนมีความสั้นยาวและซับซ้อนแตกต่างกันไป
ผลที่เกิดขึ้นในปัจจุบันจะดูเพียงชาติเดียวไม่ได้ต้องย้อนไปดูหลายๆ
ชาติ ดังนั้นให้ทุกคนรู้จักจับแง่คิดให้ดี ที่เรียกว่าโยนิโสมนสิการ
อย่ารีบด่วนหลงเชื่อใครง่ายๆ ให้เชื่อผู้รู้อย่างพระสัมมาสัมพุทธ
เจ้าเป็นหลัก และให้หมั่นทำใจใสๆ วินิจฉัยของเราจะได้ไม่ผิด
พลาดกันทุกคน