มิจฉาทิฏฐิและความทุกข์ในมหานรก : หน้า 265/586

Bะเพื่อประช สัมมาทิฏฐิ (๙) ๒๖๔ ยึดถือมิจฉาทิฏฐิ กำจัดทานและศีล ผิดในภรรยาของคนอื่น จุติจากโลกนี้แล้ว ย่อมไปเกิดในมหานรก ใครจะไปนรกเพื่อทวง ทรัพย์คืนกับมหาบพิตรผู้หยาบช้าเช่นนี้ ผู้ใดเป็นผู้ไม่มีศีลธรรม ประพฤติชั่ว เกียจคร้าน บัณฑิตทั้งหลายย่อมไม่ให้หนี้ในผู้นั้น เพราะจะไม่ได้ทรัพย์คืนจากคนเช่นนั้น ส่วนบุคคลผู้มีความขยัน หมั่นเพียร มีศีล รู้ความประสงค์ เมื่อคนทั้งหลายเห็นประจักษ์แล้ว ย่อมจะเอาโภคทรัพย์มาเชื้อเชิญเอง” ความที่มิจฉาทิฏฐิฝังแน่นในใจของพระราชา พระโพธิสัตว์ จึงน่าเรื่องความทุกข์ในมหานรกเล่าให้ฟังว่า “ขอถวายพระพร เมื่อมหาบพิตรเสด็จไปจากที่นี่แล้ว จักทอดพระเนตรเห็น พระองค์เองอยู่ในมหานรก ถูกฝูงกาปากเหล็กรุมยื้อแย่งฉุดคร่า ใครจะไปทวงทรัพย์ ๑,๐๐๐ กหาปณะ ในปรโลกกับมหาบพิตร ผู้ตกอยู่ในนรกที่ถูกฝูงกา ฝูงแร้ง และฝูงสุนัขรุมกัดกิน จนตัว ขาดกระจัดกระจาย เลือดไหลโทรม ถ้าหากพระองค์ไม่ไปเกิดใน ที่นั้น ก็จะบังเกิดในโลกันตมหานรกที่มืดสนิท น่าสะพรึงกลัว แสงจันทร์และแสงอาทิตย์ส่องไปไม่ถึงกลางคืนกลางวันไม่ปรากฏ ใครจะไปถึงสถานที่แห่งนั้น เพื่อทวงทรัพย์กับพระองค์ ดูก่อนมหาบพิตร ในมหานรกนั้น มีห่าฝนชนิดต่างๆ คือ ฝนหอก ฝนดาบ แหลน หลาวมีประกายวาววับดังถ่านเพลิง