ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
มหาสมบัติของผู้มีบุญ
๔๔๓
การเดินทางไกลในสังสารวัฏ จําเป็นต้องมีเสบียงบุญติดตัว
ถ้าเสบียงบุญมาก การดำเนินชีวิตจะสะดวกสบาย ไม่ต้องวิตก
กังวลในการแสวงหาปัจจัย ๔ มาเลี้ยงชีพ บุญกุศลที่เราได้ทำไว้
ดีแล้ว จะเป็นเสบียงใหญ่ให้เราสร้างบารมีอย่างมีความสุข
ดังนั้นบุญจึงเป็นสิ่งสําคัญมาก เพราะบุญอยู่เบื้องหลังของ
ความสุขและความสําเร็จทุกอย่าง เมื่อเรายังมีลมหายใจอยู่
ต้องสร้างสั่งสมบุญบารมีให้เต็มที่ อย่าให้ขาดแม้แต่วินาทีเดียว
ทั้งการให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา ทําไปพร้อมๆ กัน เพื่อบุญ
บารมีของเราจะได้เพิ่มพูนขึ้นทุกวันทุกคืน โภคทรัพย์สมบัติจะได้
บังเกิดขึ้น เพื่อไว้ใช้สร้างบารมีให้ยิ่งๆ ขึ้นไป สิ่งที่ดีมีสิริมงคล
ทั้งหลายจะได้บังเกิดขึ้น รวมถึงการบรรลุมรรคผลนิพพาน
ต้องอาศัยอานุภาพแห่งบุญทั้งสิ้น
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน สิริชาดก ว่า
“ย์ อุสสุกกา สงฺฆรนฺติ
อลกฺขิกา พหุ ธนํ
สิปฺปวนฺโต อสิปปา วา
ลกฺขิกา ตานิ ภุญชเร
สพฺพตฺถ กตปุญฺญสฺส
อติจฺจญฺเญว ปาณิโน
อุปฺปชฺชนฺติ พหู โภคา
อปิ นายตเนสุปิ
ผู้ไม่มีบุญ จะเป็นผู้มีศิลปะหรือไม่มีก็ตาม ย่อมขวนขวาย
รวบรวมทรัพย์ไว้เป็นอันมาก ผู้มีบุญเท่านั้น ย่อมใช้สอย