ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ถ้อยคำของมิตรแท้
๑๖๑
เป็นดาบสอาศัยอยู่ที่ป่าหิมพานต์เช่นกัน วันหนึ่งดาบสทั้งสองนี้
มาเจอกัน ต่างยังไม่รู้จักกันและกัน เมื่อได้พบปะพูดคุยรู้สึกถูก
อัธยาศัย จึงพากันสร้างอาศรมเพื่อประพฤติพรหมจรรย์ใกล้กัน
ต่อมาวันหนึ่ง ขณะที่ทั้งสององค์นั่งสนทนากันอยู่นั้น
วันนั้นเป็นคืนวันเพ็ญ ได้เกิดเหตุการณ์ราหูอมจันทร์อีกครั้งหนึ่ง
วิเทหดาบสสงสัยว่า แสงจันทร์หายไปไหน จึงแหงนดูพระจันทร์
ที่ถูกราหูบดบังจนมืดมิด จึงถามคันธารดาบสว่า
“ข้าแต่ท่านอาจารย์ ทำไมวันนี้ราตรีไม่มีแสงจันทร์เลย”
คันธารดาบสโพธิสัตว์กล่าวตอบว่า “ดูก่อนอันเตวาสิก
นี้ชื่อว่าราหู เป็นมลทินแห่งจันทร์ แม้ตัวเราเห็นเหตุการณ์อย่าง
นี้จึงคิดว่า ราชสมบัติก็เป็นมลทินในการแสวงหาความหลุดพ้น
เราจึงได้ออกบวช”
วิเทหดาบสฟังเช่นนั้น เกิดความสงสัย จึงถามขึ้นว่า
“ท่านอาจารย์ ท่านคือพระเจ้าคันธาระหรือ”
คันธารดาบสก็ตอบยืนยันว่า “ใช่แล้ว เราเคยเป็นพระ
ราชาแห่งคันธาระ”
วิเทหะดีใจยิ่งนัก รีบพูดขึ้นว่า “กระผมเองคือวิเทหะผู้เป็น
สหายของท่าน รู้ข่าวว่าท่านออกบวชจึงออกบวชตาม