ธรรมะเพื่อประช : หน้า 501/586

ธรรมะเพื่อประช บุญ คือ ฉากหลัง ของทุกชีวิต ๕๐๐ ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ปรารถนาจะให้ดาบสเกิด มหาปีติ จึงตรัสพยากรณ์ด้วยอนาคตังสญาณอันบริสุทธิ์ว่า “ผู้ใดสรรเสริญญาณของเรา ผู้นั้นจักเข้าถึงสมบัติใหญ่ เราจักพยากรณ์ผู้นั้น ท่านทั้งหลายจงฟังเรากล่าว ผู้นั้นจักได้ เป็นท้าวสักกเทวราช ๑๘ ครั้ง จักได้เป็นพระราชาในแผ่นดิน ครอบครองพสุธา ๓๐๐ ครั้ง จักได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๒๕ ครั้ง จักเป็นพระเจ้าประเทศราชอันไพบูลย์โดยจะคณานับมิได้ ในกัป ที่แสน พระศาสดามีพระนามว่าโคดม ซึ่งมีสมภพในวงศ์พระเจ้า โอกกากราช จักเสด็จอุบัติขึ้นในโลก เขาถูกกุศลกรรมตักเตือนแล้ว จักเคลื่อนจากภพดุสิตลงมาบังเกิดในโลก มีชื่อว่าอุบาลี ในอนาคต ดาบสนี้จักบวชในศาสนาของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่าโคดม จักได้เป็นผู้เลิศกว่าภิกษุผู้มีปัญญาเฉียบแหลมในทางพระวินัย” จากนั้น พระบรมศาสดาพร้อมหมู่สงฆ์ก็หลีกไป เมื่อท่าน ได้รับค่าพยากรณ์เช่นนั้น ท่านเกิดมหาปีติอย่างยิ่ง ดำรงอยู่ ตลอดอายุขัย มีฌานไม่เสื่อม ท่านไปบังเกิดในพรหมโลก จุติ จากอัตภาพนั้นแล้ว ได้ท่องเที่ยวไปในเทวดาและมนุษย์ เสวย สมบัติมากมาย จนมาถึงพุทธกาลนี้ ได้มาบังเกิดเป็นหลานของ พระอุบาลีเถระในกรุงกบิลพัสดุ์ เมื่อเจริญวัย ท่านได้บวชใน สํานักของพระอุบาลีเถระผู้เป็นลุง เรียนพระกัมมัฏฐาน เจริญ วิปัสสนา ไม่นานนักก็ได้เป็นพระอรหันต์ ท่านเป็นผู้มีญาณ