ความน่าสะพรึงกลัวของนรก : หน้า 266/586

ธรรมะเพื่อประช สัมมาทิฏฐิ (๙) ๒๖๕ ตกลงบนศีรษะ สายอัสนีศิลาอันแดงโชน และยังมีลมร้อนยากที่ จะทนได้ สัตว์ในนรกไม่ได้รับความสุขแม้แต่น้อย นอกจากนี้ พระองค์จะถูกเทียมแทนรถ วิ่งไปวิ่งมา ต้องเหยียบแผ่นดิน อันลุกโพลง ถูกแทงด้วยปฏิก วิ่งไปขึ้นภูเขาที่เต็มไปด้วย ขวากหนามเหล็กร้อน ลุกโชน น่าสยดสยองยิ่งนัก กายของ พระองค์จะขาดกระจัดกระจาย เลือดไหลโทรม พระองค์ต้องวิ่ง เหยียบกองถ่านเพลิงเท่าภูเขา ลุกโพลงน่าสะพรึงกลัว มีตัวถูก ไฟไหม้ เมื่อทนไม่ไหว ก็ต้องร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด แสนสาหัส นอกจากนี้ยังมีต้นงิ้วที่สูงเทียมเมฆ เต็มไปด้วยหนาม เหล็กคมกริบ ซึ่งกระหายเลือดคน บังเกิดขึ้นด้วยผลกรรมของ หญิงผู้ประพฤติล่วงสามี และชายผู้กระทำชู้กับภรรยาของผู้อื่น ถูกนายนิรยบาลเอาหอกไล่ทิ่มแทงให้ขึ้นต้นงิ้วนั้น แล้วใครจะไป ทวงทรัพย์กับมหาบพิตร ซึ่งต้องขึ้นต้นงิ้วในนรก เลือดไหล เปรอะเปื้อน มีกายไหม้เกรียม หนังปอกเปิกเสวยเวทนาอย่าง หนักเช่นนั้น” พระเจ้าอังคติราชสดับเช่นนั้นแล้ว เกิดความสลดสังเวช กลัวที่จะต้องไปบังเกิดในมหานรก จึงตรัสว่า “บัดนี้ ข้าพเจ้า แทบจะล้มเหมือนต้นไม้ที่ถูกตัด ข้าพเจ้าหลงผิดจึงไม่รู้จักทิศ