ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
คำว่า ไม่มี อย่าได้รู้จัก
๔๓๕
มวลมนุษยชาติ การให้เป็นวิสัยของบัณฑิต เป็นวิธีการสั่งสมบุญ
ที่หาได้ง่ายที่สุด ที่จะนำไปสู่การได้ชีวิตอันประเสริฐ คือ ได้
บรรลุมรรคผลนิพพาน อันเป็นเอกันตบรมสุข บุญจึงเป็นเครื่อง
อำนวยความสุข และความสำเร็จมาสู่ชีวิต
ทานบารมีเป็นบารมีประการแรกในบารมี ๑๐ ทัศ มี
ความจําเป็นอย่างยิ่ง ที่เราจะต้องสั่งสมไว้ให้มาก เพราะการไป
สู่ที่สุดแห่งธรรมนั้น ไม่ใช่ไปได้ง่าย ต้องอาศัยกำลังบุญบารมี
มากๆ ต้องมีความบริสุทธิ์มากๆ จึงจะไปได้ บารมี ๓๐ ทัศต้อง
เต็มเปี่ยมบริบูรณ์ จะครบถ้วนบริบูรณ์ได้ต้องสั่งสมบุญ เริ่มจาก
ต้องมีโภคทรัพย์สมบัติให้มากๆ พอที่เราจะให้ทานได้โดยไม่
เดือดร้อน อีกทั้งมีเหลือเฟือที่จะแบ่งปันให้กับเพื่อนมนุษย์และ
สรรพสัตว์
ทานบารมีจะเป็นอุปกรณ์อำนวยความสะดวก ให้เราได้
สร้างบารมีประการอื่นๆ อย่างสะดวกสบาย บารมีประการอื่น
จะเต็มเปี่ยมได้ ต้องเริ่มจากทานบารมี พระเดชพระคุณหลวงปู่-
วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ท่านจะสอนศิษยานุศิษย์ตลอดเวลา ตั้งแต่
ครั้งที่ท่านมีชีวิตอยู่ว่า “จะสร้างบุญบารมีอะไรทำไปเถิดแต่อย่าขาด
ทานบารมี” แม้ตัวท่านเองก็ทำเป็นแบบอย่างให้เราดู
นักปราชญ์บัณฑิตท่านเริ่มก้าวเข้าสู่ความสมบูรณ์ของชีวิต