ธรรมะเพื่อประช: สร้างความดีในชีวิต : หน้า 280/586

ธรรมะเพื่อประช พุทธบูชา มาฆประทีป ๒๗๕ วันเวลาที่ผ่านไป เราไม่สามารถจะเรียกกลับคืนมาได้ เหมือนดั่งสายนํ้าที่ไหลผ่านไปแล้วไม่อาจหวนกลับ ชีวิตเราก็ เช่นกัน ย่างก้าวผ่านไปเหมือนกับกาลเวลา จึงควรต้องใช้เวลาที่ มีอยู่อย่างจำกัดนี้ ก้าวไปพร้อมกับการสร้างความดี สร้างบารมี ให้เต็มที่ เพราะฉะนั้น ทุกคนควรทําสิ่งที่มีคุณค่าที่สุดให้เกิด ขึ้นต่อตัวของเราเองและผู้อื่น ด้วยการประพฤติธรรม มีความ ปรารถนาดี ความจริงใจต่อเพื่อนมนุษย์ และฝึกฝนอบรมตนเอง ด้วยการทําใจให้หยุดนิ่ง เพราะเวลาที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเรา ก็คือ เวลาที่ใจหยุดนิ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ใน กินททสูตร ว่า “อนุนโท พลโท โหติ วตฺถโท โหติ วณฺณโท ยานโท สุขโท โหติ ทีปโท โหติ จกฺขุโท โย ททาติ อุปสฺสย่ โส จ สพฺพทโท โหติ จ อมตนฺทโท จ โส โหติ โย ธมฺมมนุสาสติ บุคคลให้อาหารชื่อว่าให้กำลัง ให้ผ้าชื่อว่า ให้วรรณะ ให้ยานพาหนะชื่อว่า ให้ความสุข ให้ประทีปโคมไฟชื่อว่า ให้ จักษุ และผู้ที่ให้ที่พักพาอาศัยชื่อว่า ให้ทุกสิ่งทุกอย่าง ส่วนผู้ ที่พร่ำสอนธรรมชื่อว่าให้อมฤตธรรม”