ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ผู้เลิศ ทางมีลาภ(๓)
๕๒๔
กุมารเป็นไปเพื่อบุญกุศล จึงอนุญาตว่า “ดีแล้วเจ้าข้า ขอ
พระคุณเจ้าจงให้กุมารบวชเถิด”
เมื่อพระสารีบุตรเถระได้รับอนุญาตจากพระนางแล้ว จึง
นำพระสีวลีกุมารไปที่พระวิหาร สอนตจปัญจกกัมมัฏฐานโดย
อนุโลมและปฏิโลม และสอนต่อไปว่า “สีวลี เธอจงพิจารณา
ทุกข์ที่เธอได้เสวยตลอด ๗ ปี ๗ เดือนกับอีก ๗ วันนั้นเถิด”
พระกุมารเรียนว่า “ข้าแต่พระคุณเจ้า การบรรพชาของ
กระผมเป็นภาระของท่าน หากกระผมสามารถทำสิ่งใดได้
กระผมจะพยายามทำสิ่งนั้นด้วยตนเอง ขอรับ”
ด้วยมีพระชนม์เพียง ๗ พรรษา สีวลีกุมารทรงตัดสินใจ
บวชถวายชีวิตในพระศาสนา แม้การบรรลุธรรมก็เป็นเรื่องน่า
อัศจรรย์มากเพราะพระกุมารเป็นผู้ที่สั่งสมบุญมาดีแล้วในอดีตชาติ
เมื่อถึงคราวจะบรรลุธรรม ก็เป็นประเภทสุขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา
คือ ปฏิบัติได้สะดวกและรู้เห็นได้อย่างรวดเร็ว หลังจากได้รับฟัง
โอวาทจากพระธรรมเสนาบดีสารีบุตรแล้ว ขณะโกนผมของ
พระกุมาร เพียงจุดมีดโกนลงครั้งแรก สีวลีกุมารสามารถทำใจ
ให้หยุดนิ่ง ตามตรีกระลึกถึงโอวาทของพระอุปัชฌาย์ และ
ทุกขเวทนาที่ได้รับขณะอยู่ในครรภ์ กระทั่งใจหยุดนิ่งได้สนิท
ได้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบันในทันทีนั้นเอง