ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรรเพื่อประช
ผู้เป็นแสงสว่างของโลก
๗๕
*สมัยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราสมัยที่ยังอยู่ใน
ระหว่างการสร้างบารมี ท่านได้เกิดเป็นพราหมณ์ชื่อ “โชติปาละ”
ท่านมีเพื่อนเป็นช่างปั้นหม้อ ชื่อว่า “ฆฏิการะ” แม้จะเกิดมามีฐานะ
ทางสังคมที่แตกต่างกัน
แต่ทั้งสองก็เป็นเพื่อนรักกันมาตั้งแต่เด็ก
เมื่อเจริญเติบโตขึ้น ฆฏิการะได้ไปฟังธรรมจากพระกัสสปสัมมา
สัมพุทธเจ้า เกิดความเลื่อมใส จึงได้อุทิศตนเป็นอุบาสก ยึดเอา
พระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง เมื่อตัวเองได้พบเส้นทางสว่าง พบบุคคล
ผู้ประเสริฐอย่างพระบรมศาสดา ก็คิดอยากจะชวนโชติปาละ
เพื่อนรัก ให้มาฟังธรรมจากพระพุทธองค์ด้วย
ฆฏิการะพยายามเกลี้ยกล่อม ชักชวนให้เพื่อนไปเฝ้า
พระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้าครั้งแล้วครั้งเล่า เพื่อนก็ไม่ยอม
ไปฆฏิการะจึงบอกกับเพื่อนว่า
“เพื่อนเอ่ย การได้พบกับพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
ถือว่าเป็นมงคลอย่างยิ่งเราไปฟังธรรมจากพระพุทธองค์กันเถอะ”
เนื่องจากโชติปาละเกิดในตระกูลพราหมณ์ ไม่ได้เลื่อมใส
ในพระพุทธศาสนา จึงตอบว่า “การไปเฝ้าพระสมณะโล้น จะมี
ประโยชน์อะไร ท่านไปคนเดียวเถอะ”
*มก. ฆฏิการสูตร เล่ม ๒๑ หน้า ๑