ธรรมะเพื่อประช: การติดตามพระพุทธเจ้า : หน้า 375/586

ธรรมะเพื่อประช อยู่ในถิ่นที่เหมาะสม ๓๗๔ ไม่รู้อิ่มไม่รู้เบื่อเลย จึงคิดหาทางที่จะได้อยู่ใกล้ๆ ท่านเห็นว่าการ บวชเป็นวิธีการที่จะทำให้สมหวังได้ จึงติดตามพระพุทธองค์ ไปถึงวัดเชตวัน เพื่อขอบรรพชา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเห็น อุปนิสัยของพระวักกลิ จึงทรงยินยอมให้บวช ตั้งแต่บวช พระวักกลิไม่เป็นอันทำอะไรเลย ได้แต่หา โอกาสเพื่อจ้องมองดูพระพุทธองค์ โดยติดตามไปทุกหนทุกแห่ง ไม่ว่าท่านจะนั่งจะยืนก็เลือกที่ที่จะมองเห็นพระพุทธองค์ได้ถนัด พระบรมศาสดาทรงรอคอยให้ญาณของพระวักกลิแก่กล้า ก่อน จึงยังไม่ได้ตรัสอะไร จนวันเวลาผ่านไป เมื่อเห็นว่า พระวัก กลิมีญาณแก่กล้าพอแล้ว จึงตรัสเตือนว่า “วักกลิ จะมีประโยชน์อะไรกับการเที่ยวตามดูร่างกาย อันเปื่อยเน่านี้ วักกลิ ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นชื่อว่า เห็นเรา ผู้ใดเห็นเรา ผู้นั้นชื่อว่า เห็นธรรม” แม้พระพุทธองค์จะตรัสเช่นนี้ พระวักกลิก็ยังไม่รู้สึกตัว ยังคอยติดตามเฝ้าดูอยู่ พระพุทธองค์ทรงดำริว่า ถ้าภิกษุรูปนี้ ไม่ได้ความสังเวชแล้ว จะไม่ได้ตรัสรู้ ครั้นถึงวันเข้าพรรษา จึงตรัส ห้ามพระวักกลิ ติดตามพระองค์อีกต่อไป พระวักกลิเสียใจมาก คิดว่า ถ้าหากไม่ได้เห็นพระบรม ศาสดา เราจะมีชีวิตอยู่ไปทำไม จึงขึ้นภูเขาคิชฌกูฏ ตั้งใจว่าจะ