ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะ ประช
พจนานุกรม สำหรับ หนังสือธรรมะเพื่อประชาชน
៥៦១
สุขเจืออามิส, สุขที่ต้องอาศัยเหยื่อล่อ ได้แก่สุขที่เกิดจาก
สามิสสุข
กามคุณ
โสดาบัน
ผู้ถึงกระแสพระนิพพาน,
พระอริยบุคคลผู้ได้บรรลุโสดาปัตติผล
โสดาปัตติผล ผลคือการถึงกระแสนิพพาน, ผลที่ได้รับจากการละสักกาย
อคติ
ทิฏฐิ วิจิกิจฉา สีลัพพตปรามาส ด้วยโสดาปัตติมรรค ทำให้
ได้เป็นพระโสดาบัน
ฐานะอันไม่พึงถึง, ทางแห่งความประพฤติที่ผิด, ความ
ลำเอียงมี ๔ คือ ๑.ลำเอียงเพราะรัก ๒.ลำเอียงเพราะชัง
๓.ลำเอียงเพราะเขลา ๔.ลำเอียงเพราะกลัว
อนาคตังสญาณ ญาณหยั่งรู้ส่วนอนาคต, ปรีชากำหนดรู้คาดผลข้างหน้า อัน
สืบเนี่องจากเหตุในปัจจุบันหรือในอนาคตก่อนเวลานั้น
อนาคามิผล ผลที่ได้รับจากการละสังโยชน์ คือ กามราคะ และปฏิฆะด้วย
อนาคามิมรรค อันทำให้เป็นพระอนาคามี
อนุโมทนา ความยินดีด้วย, การพลอยยินดี, การแสดงความเห็นชอบ
ภูมิที่ปราศจากความเจริญ มี ๔ อย่าง คือ นรก เปรต
อสุรกาย และเดียรัจฉาน
ช่องทางของความเสื่อม, เหตุเครื่องฉิบหาย
อบายภูมิ
อบายมุข
อรหันต์
ชั้นสูงสุด
อรูปฌาน
ผู้สำเร็จธรรมวิเศษสูงสุดในพระพุทธศาสนา, พระอริยบุคคล
ฌานที่มีอรูปธรรมเป็นอารมณ์