การศึกษาและธรรมะจากพระสูตร : หน้า 113/586

Bะเพื่อประช างสว่าง × ห น ท า ง ส ได้สดับพระดำรัส จิตใจก็หวั่นไหว เขาคิดว่า “ถ้าเรากินสัตบุรุษ ผู้สมบูรณ์ด้วยคุณธรรมอย่างนี้ ศีรษะของเราจะต้องแตกเป็น ๗ เสี่ยงแน่” จึงได้อ้อนวอนพระเจ้าสุตโสมให้แสดงธรรมที่ได้ฟังมา จากพราหมณ์ เพื่อตนจะได้รู้จักบาปบุญคุณโทษบ้าง พระเจ้าสุตโสมจึงตรัสพระคาถา อันเป็นพระดำรัสของ พระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่พระองค์ได้สดับมาจากพราหมณ์ว่า “การสมาคมกับสัตบุรุษเพียงคราวเดียวเท่านั้น ย่อม รักษาผู้สมาคมนั้นได้ การสมาคมกับอสัตบุรุษแม้มากครั้งก็ รักษาไม่ได้ พึงคบกับสัตบุรุษ พึงทำความสนิทสนมกับสัตบุรุษ เพราะบุคคลรู้สัทธรรมของสัตบุรุษแล้ว ย่อมมีแต่ความ เจริญไม่มีความเสื่อม ราชรถที่เขาทําให้งามวิจิตรยังเก่าคร่ำคร่าได้ สรีระ ร่างกายก็เข้าถึงความชราได้ ส่วนธรรมะของสัตบุรุษ ย่อม ไม่เข้าถึงความชรา สัตบุรุษกับสัตบุรุษด้วยกันย่อมรู้กันได้ ฟ้าและแผ่นดินไกลกัน ฝั่งข้างโน้นของมหาสมุทรเขา กล่าวว่าไกลกัน แต่ธรรมะของสัตบุรุษและของอสัตบุรุษ ท่านกล่าวว่าไกลกันยิ่งกว่านั้น” โจรโปริสาทได้ฟังธรรมแล้ว มีจิตใจอ่อนโยน ความปีติได้