ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
พุทธบูชา มาฆประทีป
២៨២
มนุษยโลกตลอดแสนกัป โดยไม่รู้จักทุคติเลย ครั้นครบแสนกัป
ท่านได้ไปเกิดเป็นลูกมหาเศรษฐี ในยุคของพระกัสสปสัมมาสัม
พุทธเจ้า เป็นผู้มีจิตเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา หมั่นประกอบ
การกุศลอยู่เป็นนิตย์ หลังจากที่พระพุทธองค์ได้ดับขันธ-
ปรินิพพานแล้ว ท่านได้ทุ่มเทแรงกายแรงใจ สละทรัพย์สมบัติที่
มีอยู่ทั้งหมด ทุ่มให้กับการสร้างมหาเจดีย์ สูงประมาณ ๑ โยชน์
เพื่อบูชาพระรัตนตรัย
จากนั้นก็ให้ช่างทำภาชนะสำริดเป็นจำนวนมาก บรรจุ
เนยใสจนเต็ม วางไส้ตะเกียงไว้ในถาดเนยใส แล้วนํามาเรียงกัน
ให้ขอบปากต่อขอบปากจดกันจนรอบพระเจดีย์ จุดไฟให้สว่างไสว
และให้ช่างทําถาดสําริดใหญ่เป็นพิเศษสําหรับตน ใส่เนยใสจนเต็ม
วางไส้ตะเกียงพันดวงไว้ในถาดเนยใสนั้น จุดไฟในถาดให้ลุกโพลง
เมื่อเอาผ้าพันรอบศีรษะแล้วท่านได้ยกถาดเทินไว้บนศีรษะ
เดินเวียนประทักษิณรอบมหาเจดีย์ตลอดทั้งคืน เพื่อถวายเป็น
พุทธบูชาด้วยใจที่ผ่องใส เต็มเปี่ยมไปด้วยความศรัทธาเลื่อมใส
ในพระรัตนตรัย แม้จะเวียนเทียนอยู่ตลอดทั้งคืน ท่านก็ไม่รู้สึก
เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า มีแต่ความปีติทุกย่างก้าว
จวบจนมาถึงสมัยพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา ท่านได้
มาเกิดในตระกูลกษัตริย์มีพระนามว่า “อนุรุทธะ” เป็นกษัตริย์