ธรรมะเพื่อประช : หน้า 493/586

ธรรมะเพื่อประช มีบุญแล้วไม่ต้องกลัว ต่อ ปรโลก ៤៩២ หนึ่งแสนกัป พระบรมศาสดาพระนามว่า โคดม จักเสด็จอุบัติขึ้น ในโลก ผู้นี้จักเป็นธรรมทายาทของพระศาสดาพระองค์นั้น เป็น โอรสอันธรรมเนรมิตแล้ว จักกำหนดรู้อาสวะทั้งปวง เป็นผู้ไม่มี อาสวะ จักได้นิพพานอันเกษม” พราหมณ์ได้ยินพุทธพยากรณ์เช่นนั้น บังเกิดมหาปีติ อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เชื่อมั่นว่าสิ่งที่พระพุทธองค์ตรัสนั้น ต้องเป็นจริงอย่างแน่นอน ทำให้ท่านเกิดมหาปีติและศรัทธา ปสาทะที่ไม่คลอนแคลน ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ท่านตั้งหน้าตั้งตา สั่งสมบุญ เป็นอุบาสกแก้วคอยทำนุบำรุงพระสงฆ์ในบวร พระพุทธศาสนาเรื่อยมาจนตลอดชีวิต ท่านไม่เคยอิ่มไม่เคยเบื่อ ในการทำบุญเลย ก่อนสิ้นลมท่านก็ไปอย่างสงบ ไม่มีความรู้สึก กระวนกระวาย หรือหวาดกลัวต่อความตายแม้แต่น้อย ใจของ ท่านเป็นปกติสุขราวกับผู้นิรทุกข์ ท่านไปเสวยทิพยสมบัติอยู่เป็นเวลานาน เป็นจอมเทพ ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เมื่อมาเป็นมนุษย์ก็ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ปกครองไพร่ฟ้าประชาราษฎร์ด้วยทศพิธราชธรรม เป็นพระราชา ประเทศราชอีกหลายภพหลายชาติ และเป็นเศรษฐีมหาเศรษฐี เรื่อยมา ภพชาตินี้ก็ได้เป็นมหาเศรษฐี ครั้นถึงคราวออกบวช ท่านได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ เข้าถึงความเต็มเปี่ยมของชีวิต