ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะ ประช
มีบุญแล้วไม่ต้องกลัว ต่อ ปรโลก
៤៩១
เหล่านี้ เพื่อประโยชน์แก่ข้าพระองค์ด้วยเถิด"
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับนั่งท่ามกลางหมู่สงฆ์
ทรงรับให้สำเร็จประโยชน์แก่พราหมณ์และบริวารแล้ว ทรง
พิจารณาถึงผลบุญที่พราหมณ์จะได้ว่า มีอานิสงส์มากน้อยเพียงไร
เมื่อทรงตรวจดูด้วยธรรมจักษุแล้ว จึงตรัสในท่ามกลางมหา
สมาคมนั้นว่า “ผู้ใดมีความเลื่อมใส ได้สร้างสะพานด้วยมือของ
ตนแก่เรา เราจักพยากรณ์ผู้นั้นว่า แม้ตกลงในเหวก็ดี ตกจาก
ภูเขาหรือต้นไม้ก็ดี แม้จุติแล้วก็ดี จักได้ที่ตั้งมั่น ไม่ได้รับอันตราย
จากภัยใดๆ แม้ศัตรูหมู่พาลย่อมข่มเหงไม่ได้ เปรียบเสมือนลมที่
สั่นคลอนต้นไทรที่มีรากและย่านงอกงามไม่ได้ฉะนั้น พวกโจร
ย่อมข่มเหงไม่ได้ กษัตริย์ทั้งหลายก็ไม่ดูหมิ่น มีแต่ให้ความ
เคารพยำเกรง และจะได้รับความเคารพในฐานะครูอาจารย์ ผู้นี้
จักข้ามพ้นศัตรูทั้งปวง เพราะผลแห่งการถวายสะพาน ทำบุญ
เพื่อปรารถนาบุญล้วนๆ ถึงจะอยู่ในที่กลางแจ้ง ถูกแดดกล้า
แผดเผา ก็จักไม่มีเวทนา มีแต่ความเย็นกายสบายใจทั้งกลางวัน
และกลางคืน
เมื่อบังเกิดในเทวโลกหรือมนุษยโลก ยานพาหนะที่
ตกแต่งดีแล้วจักบังเกิดขึ้น ม้าสินธพ 9,000 เป็นพาหนะที่มี
กำลังวิ่งเร็วดุจลม จักคอยรับใช้ทั้งเช้าเย็น นับจากกัปนี้ไปอีก