ธรรมะเพื่อประช: การไม่สะสมมากมาย : หน้า 159/586

ธรรมะเพื่อประช ถ้อยคำของมิตรแท้ ១៥៨ ต่างพากันเลื่อมใส จึงส่งเภสัชทั้ง ๕ คือ เนยใส เนยขึ้น น้ำมัน น้ำผึ้ง และน้ำอ้อยไปถวายท่าน พระเถระเป็นผู้ที่ไม่สั่งสมอยู่แล้ว จึงแจกจ่ายให้กับพระภิกษุผู้เป็นลูกศิษย์ ศิษย์เหล่านั้นได้เก็บ สะสมไว้ในหม้อบ้าง ในถลกบาตรบ้าง ญาติโยมทั้งหลายเห็นการกระทำนั้น จึงพากันติเตียน โพนทะนาว่า สมณะทั้งหลายเหล่านี้เป็นผู้มักมากจริงๆ ได้ อาหารเท่าไรก็ยังไม่รู้จักพอ พากันสะสมมากมายก่ายกองอย่างนี้ ไม่รู้ว่าจะไปตั้งเป็นคลังสินค้าหรืออย่างไร เมื่อเรื่องราวนั้นรู้ถึง พระผู้มีพระภาคเจ้า พระองค์จึงตรัสว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บัณฑิตในกาลก่อน แม้ไม่มี พระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาเสด็จอุบัติขึ้น ยังเป็นนักบวชภายนอก พระพุทธศาสนา รักษาเพียงศีล ๕ เท่านั้น ก็ไม่สะสมแม้ก้อน เกลือไว้เพื่อในวันรุ่งขึ้น ส่วนพวกเธอออกบวชมีจุดมุ่งหมาย เพื่อ ที่จะกระทําที่สุดแห่งทุกข์ในศาสนาของเราตถาคต ยังพากัน สะสมอาหารไว้เพื่อฉันในวันที่ ๒ ที่ ๓ ชื่อว่า ทำสิ่งที่ไม่สมควร อย่างยิ่ง” จากนั้นทรงนำอดีตนิทานมาตรัสเล่าว่า ในสมัยที่ยังสร้างบารมี มีอยู่พระชาติหนึ่งที่พระโพธิสัตว์ เกิดเป็นพระโอรสของ พระเจ้าคันธาระ อยู่ที่คันธารรัฐ เมื่อ พระบิดาสวรรคตจึงเสด็จถวัลย์ราชสมบัติทรงครองราชย์โดยธรรม