ข้อความต้นฉบับในหน้า
Bะเพื่อประช
สัมมาทิฏฐิ (๕)
๒๒๘
กฎแห่งกรรม เป็นกฎสากลของโลกที่มีมาก่อนกฎหมาย
ใดๆ ทั้งสิ้น เพราะเป็นกฎธรรมชาติที่ไม่มีใครบัญญัติขึ้นมา แต่
เป็นผลที่เกิดจากการกระทำของแต่ละคน ถ้าทำดีย่อมจะได้รับ
อานิสงส์แห่งความดี ทำความชั่วย่อมมีวิบากอันทุกข์ทรมานเป็น
ผล คนทํากรรมดี เมื่อละโลกไปแล้ว บุญย่อมจะส่งผลให้ไปเสวย
สุขในสุคติโลกสวรรค์ แม้เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์อีก ก็จะบริบูรณ์
ด้วยมนุษย์สมบัติ มีทรัพย์สินเงินทอง เครื่องอำนวยความสะดวก
ครบครันไม่ขาดตกบกพร่อง เพราะอำนาจแห่งมหาทานบารมี
ส่งผล หรือเป็นผู้มีสุขภาพร่างกายแข็งแรง ไม่เจ็บ ไม่ป่วย ไม่ใข้
ก็ด้วยอำานาจแห่งศีลที่รักษาไว้ดีแล้ว หรือมีสติปัญญาเฉลียวฉลาด
รู้แจ้งแทงตลอดในศาสตร์ทั้งปวง ก็ด้วยอำนาจแห่งสมาธิที่ได้
ฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง ทําสมาธิภาวนามาข้ามภพข้ามชาตินั่นเอง
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน อังคุตตรนิกาย เอกนิบาต
ว่า
“ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราไม่เล็งเห็นธรรมอย่างอื่นแม้
สักข้อหนึ่ง ซึ่งเป็นเหตุให้กุศลธรรมที่ยังไม่เกิด ไม่อาจเกิดขึ้น
ได้ หรือกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้ว ย่อมเสื่อมไปเหมือนมิจฉา
ทิฏฐินี้เลย
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราไม่เล็งเห็นธรรมอย่างอื่นแม้