ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
สหายแห่งธรรม
๑๐๑
จะเสด็จออกบิณฑบาต ก็จะถือบาตรตามเสด็จไปส่งจนถึง
ชายแดนบ้าน แล้วรอคอยอยู่ปากทางจนกว่าพระพุทธองค์จะ
เสด็จกลับมา ขณะที่พระองค์ฉันภัตตาหาร จะคอยถวายงานพัด
พญาช้างทำเช่นนี้ทุกวันทุกคืน จนข่าวนี้ดังไปทั่วชมพูทวีป
ฝ่ายเจ้าลิงที่อยู่ในป่านั้น สังเกตเห็นอาการของพญาช้าง-
ปาริไลยกะ แสดงความเคารพเลื่อมใสในพระบรมศาสดา ด้วยการ
ทํากิจทุกอย่าง ตนก็ปรารถนาจะแสดงอาการว่ามีความเลื่อมใส
บ้าง จึงไปหารวงผึ้งมาถวายพระบรมศาสดา แต่เนื่องจากรวงผึ้ง
ยังมีตัวอ่อนอยู่ เมื่อพระบรมศาสดาทรงรับมาแล้ว วางรวงผึ้งไว้
และประทับนั่งนิ่งเฉย ยังไม่เสวยนํ้าผึ้งนั้น
ลิงสังเกตเห็นเช่นนั้น ก็ไปจับปลายกิ่งไม้พลิกพิจารณาดู
เห็นว่ามีตัวอ่อนอยู่ จึงค่อยๆ น่าตัวอ่อนเหล่านั้นออก แล้วถวาย
ใหม่ พระบรมศาสดาจึงทรงบริโภค เจ้าลิงเกิดความปีติดีใจมาก
ได้โหนกิ่งไม้กระโดดโลดเต้นไปมา ขณะนั้นเอง กิ่งไม้ที่กำลังห้อย
โหนหักลงมา โดยที่ยังไม่ทันตั้งตัว ลิงจึงตกลงมาถูกปลายตอที่
แหลมคมเสียบตาย ด้วยดวงจิตที่เลื่อมใสในพระบรมศาสดา
เมื่อตายแล้ว ลิงไปบังเกิดในวิมานทอง สูง ๓๐ โยชน์ ใน
ภพดาวดึงส์ทันที มีนางอัปสรถึงหนึ่งพันเป็นบริวาร
ฝ่ายภิกษุที่ทะเลาะวิวาทกัน เมื่อเห็นโทษของการแตก