ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
บุญ หาช่องคอยส่งผล
៤៨១
ถึง ๙๔ มหากัป ตอนนั้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่า สิทธัตถะ
ซึ่งพระนามของพระองค์เผอิญมาพ้องกับพระนามของเจ้าชาย
สิทธัตถะ แต่ไม่ใช่องค์เดียวกัน
กุลบุตรท่านนั้นได้ลงมาเกิดในตระกูลของกุฎมพี มีทรัพย์
สมบัติมากมายมหาศาลนับได้ว่าเป็นตระกูลที่มีฐานะมั่งคั่งวันหนึ่ง
บุญบันดาลให้ได้พบพระบรมศาสดาโดยบังเอิญ ท่านยังไม่ได้
เตรียมไทยธรรมถวาย แต่เมื่อโอกาสดีมาถึงแล้ว นักสร้างบารมี
จะไม่ยอมปล่อยให้ผ่านไปอย่างแน่นอน ทันทีที่สายตาแลไปเห็น
พระพุทธองค์กำาลังเสด็จบิณฑบาต ท่านเกิดมหาปีติคิดว่า วันนี้
นับเป็นบุญลาภของเราที่ได้พบพระผู้มีพระภาคเจ้า แม้จะยังไม่มี
ไทยธรรมที่ละเอียดประณีต แต่เราขอเอาบุญก่อน ถ้ามัวแต่รอ
ความพร้อม โอกาสดีอย่างนี้คงหายาก คิดเช่นนี้แล้ว แม้ในมือ
มีเพียงผลมะงั่ว ก็น้อมผลมะงั่วเข้าไปถวายพระบรมศาสดาทันที
พระผู้มีพระภาคเจ้าเห็นความตั้งใจจริงของกุลบุตรท่านนั้น
จึงทรงอนุเคราะห์รับผลมะงั่วและเสวยที่ตรงนั้นนั่นเอง กุลบุตร
เห็นเช่นนั้น
มหาปีติที่ไม่มีประมาณได้เอ่อล้นซาบซ่านทั่ว
สรรพางค์กาย พระบรมศาสดาตรัสให้โอวาทว่า
“ดูก่อนกุฎมพี การที่ท่านทำความดีอย่างนี้ เป็นสิ่งที่
ถูกต้องแล้ว เพราะชีวิตคนเรานั้นไม่ยั่งยืน แต่ความดีงามที่ได้