ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ผู้เลิศ ทางมีลาภ (๔)
๕๓๔
เป็นต้น น้อมเข้าไปถวายพระสีวลีและพระภิกษุสงฆ์ทุกรูป
พระบรมศาสดาพร้อมทั้งหมู่ภิกษุสงฆ์ทั้งหมดที่ตามเสด็จ
พลอยได้เสวยผลแห่งบุญบารมีของพระสีวลีเถระตลอดทาง ๓๐
โยชน์ กระทั่งถึงที่อยู่ของพระเรวตเถระ ระหว่างที่พักอยู่ และ
ขณะเสด็จกลับก็อาศัยบุญของพระสีวลีเถระ หลังจากนั้นก็มี
เหตุการณ์ที่พิสูจน์ว่า พระเถระเป็นผู้เลิศด้วยลาภสักการะอีก
หลายครั้ง คือ ไม่ว่าท่านจะไปในสถานที่ใดๆ ลาภสักการะก็จะ
เกิดขึ้นในสถานที่นั้นๆ อย่างพร้อมมูลเสมอ
ครั้งหนึ่ง ท่านพาภิกษุ ๕๐๐ รูป เดินทางไปเข้าเฝ้าพระ
สัมมาสัมพุทธเจ้า ตลอดเส้นทางธรรมจาริกนั้น มีสาธุชนผู้มีจิต
เลื่อมใสในพระเถระ ต่างรอคอยถวายภัตตาหารแด่ท่านตลอด
เส้นทาง เพราะเทวดาจะทำหน้าที่ไปแจ้งข่าวบุญให้ชาวบ้านรู้
ล่วงหน้า ทำให้ภิกษุสงฆ์ทั้ง ๕๐๐ รูป ได้รับความสะดวกสบาย
ในเรื่องอาหารขบฉัน เพราะอาศัยบารมีของพระเถระ ต่อมา
ภายหลัง พระบรมศาสดาทรงแต่งตั้งพระสีวลีเถระไว้ในตำแหน่ง
เอตทัคคะเป็นเลิศกว่าภิกษุทั้งหลาย ในทางมีลาภมาก
จะเห็นได้ว่า ความเป็นผู้มีลาภบังเกิดขึ้น เพราะเป็นผู้มี
บุญที่ได้สั่งสมไว้ แล้ว จะเดินทางใกล้ไกล ย่อมเกิดมหาโชค
มหาลาภ มีมหาสมบัติหล่อเลี้ยงทั้งตนเอง และพวกพ้องบริวาร