ธรรมะและความสำคัญของบุญ : หน้า 420/586

ธรรมะ ประช สมบัติเคียงคู่ผู้มีบุญ ៤១៩ วันหนึ่งเขาตัดฟืนแล้วขนใส่เกวียนจะเข้าเมือง แต่กลับไม่ทัน ประตูเมืองปิดเสียก่อน กับประตูเมือง จึงพักนอนที่ศาลเทพารักษ์แห่งหนึ่งใกล้ ใกล้ๆ บริเวณนั้น มีไก่จำนวนมากถูกนำมาปล่อยไว้ พวก มันนอนอยู่บนต้นไม้ต้นหนึ่ง พอใกล้รุ่งมีไก่ ๒ ตัวทะเลาะกัน เพราะไก่ที่นอนอยู่ข้างบนถ่ายอุจจาระลงมาใส่ตัวที่นอนอยู่บน กิ่งไม้ข้างล่าง ไก่ตัวที่อยู่ข้างล่างถามว่า “ใครถ่ายอุจจาระรดเรา” ไก่ตัวบนตอบว่า “เราไม่ทันสังเกต เลยถ่ายลงไป” พูดจบ ก็ถ่ายช้าลงไปอีก ไก่ตัวล่างโกรธมาก พูดว่า “เจ้ารู้ไหมว่าข้าเป็นใคร ใคร ได้กินเนื้อของข้าจะได้ทรัพย์ 9,000 กหาปณะในวันนั้นแต่เช้าตรู่ ไก่ตัวบนจึงอวดอานุภาพของตนบ้างว่า “ข้าสิ มี อานุภาพมากกว่า ใครได้กินเนื้อล่ำๆ ของข้า จักได้เป็นพระราชา ใครกินเนื้อข้างนอกหากเป็นหญิงจะได้เป็นอัครมเหสีของพระราชา ถ้าเป็นชายจะได้เป็นเสนาบดี ส่วนใครได้กินเนื้อติดกระดูก ถ้าเป็นคฤหัสถ์จะได้เป็นขุนคลัง ถ้าเป็นบรรพชิตจะได้เป็น นักบวชประจำราชสกุล คือมีพระราชาคอยอุปัฏฐาก เห็นหรือยัง ว่าอานุภาพของข้ามีมากแค่ไหน”